Bezczelny prezes recenzja

Mamy luty, za pasem Walentynki, a internet już huczy od propozycji książkowych, które idealnie pasują na takową okazję. Prawdą jest, że wcale nie musi być to romans czy też erotyk, bo przecież pod Dzień Walentego można obdarować jakimkolwiek tytułem. Niemniej jednak utarło się, że najlepiej wypada romans, więc jedną z pozycji, którą mogę na spokojnie zaproponować w podarunku, jest właśnie „Bezczelny Prezes”.

Olga jest ambitna i oddana pracy, kiedy ma objąć kierownicze stanowisko – to niemalże spełnienie jej marzeń. Niestety jest zmuszona odstąpić je Robertowi, jednakże nie kobieta nie poddaje się i nie ma zamiaru tak łatwo ustąpić. Co z tego wyniknie? Świetny romans! Mówię Wam, że jak na rynku mamy tego masę, tutaj nie ma czasu na nudę, a Autorka, którą znałam raptem z opowiadań, dała popis swoich umiejętności i zagościła w moich gustach (mam nadzieję) na stałe. Olga to kobieta twardo stąpająca po ziemi, znająca swoje możliwości i uporczywie dążąca do celu. Nie poddająca się łatwo, więc jak można się domyślić, skrada serce Czytelnika raz-dwa. Robert jak można się domyślić to też nie byle jaki facet, również mocno oddany pracy, ale i bezczelny, a do tego nieziemsko pociągający.

Ich relacja jest okraszona docinkami i namiętnością, co jak na ten styl jest pożądane i niemalże obowiązkowe. Powieść Meg czyta się świetnie, Autorka ma lekki styl i idealnie, płynnie prowadzi fabułę, bez zbędnego mącenia – chociaż tego akurat tutaj nie brakuje, ale dodaje książce jedynie pikanterii. Intryga śledzi nas prawie na każdym kroku, a wzajemna adoracja naszych bohaterów urozmaica wydarzenia, które wykreowała pani Adams. Nie można zapomnieć także o scenach łóżkowych, które są wyważone i dobrze napisane, wypieki na policzkach gwarantowane 🙂

Historia wciąga, niemalże osacza i nie pozwala odłożyć się do ostatniej strony. Nie ukrywam, że „połknęłam” ją w jedno popołudnie. I nie żałuję, bo to jedna z tych opowieści, do których będzie wracało wciąż i wciąż! Emocji nie brakuje, uśmiechu przy czytaniu również, a o radości z czytania nie wspominając! Podoba mi się, że pani Adams nie stworzyła „ciepłych kluch” tylko charakternych bohaterów z wybuchowymi relacjami, takie książki są najbardziej lotne i najprzyjemniej się je czyta 🙂