Anioł z Auschwitz recenzja

Wyspa Jersey była rodzinnym domem zarówno dla Christophera jak i dla Rebekki. Tych dwoje od dzieciństwa łączyła głęboka przyjaźń. Razem spędzali czas w domku na drzewie, marzyli, a w końcu obdarzyli się uczuciem. Sielski obrazek prawda?
Ale na tym koniec z sielskości, bo wybuch drugiej wojny światowej spowodował rozdzielenie tych dwojga tylko dlatego, że dziewczyna była Żydówką. Właściwie z dnia na dzień została deportowana do Niemiec, a potem do jednego z obozów przygotowanych przez okupanta dla ludzi nieodpowiedniej rasy.
Czytając początkowe rozdziały zastanawiałam się dlaczego autor tak wiele czasu poświęcił na przedstawienie sytuacji tych dwojga sprzed wojny, skoro tytuł sugeruje akcję z czasów obozu. Teraz wiem, że było to podstawą do zbudowania całego kontekstu późniejszych wydarzeń, a przede wszystkim pokazania siły uczucia między młodymi.
Nie wiemy co się działo z Rebekką po wywózce, ani co wpłynęło na Christophera, że wstąpił do okrutnej formacji, która zaprowadziła go do obozu w Auschwitz. Można tylko się domyślać z kontekstu, że zwykłe poszukiwania ukochanej nie przyniosły oczekiwanego skutku. Chłopak otrzymuje stanowisko związane w obozie z administrowaniem dóbr jakie były zabierane przybywającym w kolejnych transportach ludziom.
Jego wrażliwość nie pozwoliła mu być obojętnym na taką ilość ludzkiej krzywdy. Dlatego też zaangażował się maksymalnie w pomoc zwłaszcza podległym sobie więźniarkom w tzw Kanadzie. W każdym kolejnym transporcie szukał nazwiska ukochanej. Mając do dyspozycji konkretne środki uzyskane z deponowanych dóbr, wręcza łapówki mające na celu szukanie jej w innych obozach, ale także wykorzystuje pieniądze i kontakty do organizowania transportów dzieci do fabryk poza obozem, aby w ten sposób uchronić je przed niechybną śmiercią.
Szczególnie zapada w pamięć scena, w której więźniowie usiłują przemycić małą dziewczynkę Anię, która jakimś cudem przeżyła gazowanie kolejnego transportu pod ciałem prawdopodobnie ojca. Nie będę opisywać co się dalej wydarzyło, aby czytelnicy nie byli zawiedzeni.
Autor zadbał o to, aby akcja powieści wciągała, wzruszała, sprawiała fizyczny ból czytającemu i głęboko zapadała w pamięć.
Chciałoby się powiedzieć więcej takich książek, które poruszają serca i stają się przestrogą dla obecnych pokoleń.