Alchemia recenzja

To że Maria Skłodowska-Curie wielką kobietą była, jest niezaprzeczalne i każdy Polak wie jak wielki wkład miała ona w rozwój nauki i raczej zapytani o jej postać jesteśmy w stanie powiedzieć o jej dokonaniach na polu fizyki i chemii. Niewiele wiemy jednak o tym jakim rzeczywiście była człowiekiem, większość biografii opowiada suche fakty z jej życia skupiając się w głównej mierze na karierze naukowej.

Katarzyna Zyskowska poszła dalej, opowiedziała historię Marii Curie kobiety, żony, matki, siostry, kochanki, guwernantki, skandalistki. To powieść biograficzna, ale nietuzinkowa, wykraczająca poza ramy zwykłej suchej biografii, bo wzbudzająca w czytelniku wiele skrajnych emocji, przedstawiająca Skłodowską- Curie jako człowieka z krwi i kości, kobietę która najbardziej na świecie chciała być kochaną, jednak los w tej kwestii nie obchodził się z nią łaskawie.

W „Alchemii” mamy dwie perspektywy czasowe, pierwsza to koniec XIX wieku, kiedy Maria pracuje jako guwernantka i nieszczęśliwie zakochuje się w synu pracodawców, a druga perspektywa to rok 1911 kiedy już jako naukowiec otrzymuje informację o otrzymaniu drugiej nagrody nobla, jednak dzieje się to w oparach skandalu obyczajowego jaki wywołał jej romans z Paulem Langevinem.

Autorka pokazała w tych dwóch odsłonach dramat kobiety, która dała się pochłonąć płomiennemu uczuciu i namiętności i w obu przypadkach zakończyło się to porażką. Młodzieńcza miłość została skonfrontowana najpierw z różnicami klasowymi, a potem z innymi pragnieniami jej i Kazimierza, natomiast w dorosłym życiu Curie przekonała się boleśnie, jak niebezpieczne jest bycie „tą drugą” i jakie konsekwencje może mieć zdrada w bardzo spolaryzowanym społeczeństwie.

Niełatwa to opowieść, ale wyciągająca na światło dzienne dramat kobiety, która ostatecznie „niekochanie” przypłaciła zdrowiem, targana wiecznie między tym czego pragnie a tym co wypada, napiętnowana za swoje decyzje, niejednokrotnie samotna i opuszczona, będąca na świeczniku ale ciągle oceniana, a bywało, że i szkalowana.

Autorka jak zwykle popełniła piękną historię, w tym przypadku poprzedzoną doskonałym researchem i opowiedzianą w porywający sposób. Warto sięgnąć po tą pozycję i poznać naszą noblistkę z nieco innej strony. Polecam ogromnie!!!