Kontrahent 2 recenzja

Długo czekałam na kontynuację książki Magdaleny Pasternak.

Pierwsza część skradła moje serce ciętymi ripostami, dużą dawką humoru i szybką akcją.
Mimo tak odległej premiery Kontrahenta dalej doskonale ją pamiętam.

Tym razem troszkę mi tego zabrakło, zwłaszcza pyskówek między naszymi bohaterami.
Teraz wydają się dojrzalsi, dogadują się ze sobą prawie dobrze.
Ta część aż tak mocno nie zapada w pamięć ale jest zdecydowanie warta przeczytania.

Drugi tom jest bardziej stonowany, skupiony na uczuciach i se*sualności, fizyczności.
Dużo spicy scen, prowokacji do nich ale także mamy do czynienia z procesem zakochiwania się naszego Micka i Marion.

Nie mniej akcja również jest dynamiczna i jest to doskonała lektura na obecną porę roku.
Szukając książki do czytania bez skupiania się na tym, "co autor miał na myśli" powinniście sięgnąć po tę dylofię.

Przyciąganie Micka i Marion jest tak silne, że wręcz namacalne.
Wióry lecą i robi się gorąco a do akcji zaczyna wkraczać taka emocja jak zazdrość...

Każde z nich walczy ze swoimi uczuciami, tłumacząc to jako pociąg s**sualny lecz prawda jest zgoła inna.

Pojawia się nowy gracz, który próbuje się wbić między wódkę a zakąskę a nasz młoda blondynka wydaje się być zbyt ufna w stosunku do nowego bohatera.

Co z tym zrobi Mick?
Czy uda mu się zapobiec katastrofie?

Przeżyłam chwile grozy gdy pojawiła się eks Micka, zrzucając bo*bę jakiej się nie spodziewałam ale cieszę się z rozwiązania tego "problemu".

Matka Micka dostała szkołę życia a on sam mógł w końcu zostawić przeszłość za sobą.
Nadal brakuje mu dziadka ale radzi z tym sobie całkiem dobrze, jest twardy a nowa miłość pozwala mu zapomnieć o smutku większość czasu.

Przyjemnie spędziłam czas z lekturą, czyta się ją błyskawicznie i bez znużenia.

Dialogi nie są denne jak to bywa w romansach, tutaj mamy wysoki poziom kultury.
Samo zakończenie jak dla mnie ciut za bardzo przyspieszone, można by było epilog troszkę rozwinąć ale plus jest ogromny za to, że autorka nie wcisnęła do brzucha bohaterki dziecka co też już jest oklepane w innych powieściach.

Podsumowując, zdecydowanie więcej jest plusów niż minusów.