Mock. Golem recenzja

Mock ma za zadanie odkryć spisek przeciwko władzy, dodatkowo poszukuje małej dziewczynki i zmaga się z demonami przeszłości.

Kilka lat temu rozpoczęłam przygodę z Krajewskim, nie jestem fanką autora, ale polubiłam jego cykle z Mockiem i Popielskim. Pisarz przenosił nas w lata międzywojenne do Wrocławia i Lwowa. Nie ukrywam książki miały swoją specyficzną fabułę, były mroczne, wręcz czasami obrzydliwe, dosadne opisy czasami wręcz powodowały skurcze w żołądku. Losy dwóch policjantów skończyły się dramatycznie, całe życie to było pasmo złych wyborów i wręcz katastrof w życiu osobistym. Do tego sprawy kryminalne, które obydwaj prowadzili nie były złe, wciągały. Od pewnego czasu Krajewski wydaje książki, które wracają do lat wcześniejszych Mocka, niestety to już nie to. Całe szczęście chyba to już koniec, mam nadzieje, że autor zostawi Mocka w spokoju, bo już chyba zostało dzieciństwo.

Ta pozycja dotyczy również początków pracy w policji Mocka. Od razu piszę, że mało kryminału. Wiem autor ma ten sam styl i biorąc książkę spodziewałam się tego, więc narzekać nie powinnam, ale trudno czepiam się na własne życzenie. Wrażenie, że spisek to jakby tło. Plusem, który mnie zainteresował to hipnoza wykorzystana w sprawie kryminalnej. Forma listów, w której autor wyjaśnił cały spisek na końcu – czyli znów wystarczyłoby przeczytać koniec. Wątek z Hitlerem, wątki ze spiskiem, wątek ze Smolorzem, hipnozą, tak jakby, na siłę.

W książce mamy, więc alkoholizm, narkomanie i chodzenie na dziwki – to mamy wszędzie. Jeśli ktoś ciekawy, co wtedy praktykowano w tych tematach ma 80% książki. Opisy, powtarzanie i dodatkowo bardzo obrazowo. Schemat oczywiście, wciąga – mnie niestety nie.

Obiektywnie opisując całość autor wykonał dobrą robotę. Styl, opisy, informacje – to powoduje, że czyta się dobrze, opisy miejsc i stylu życia. Nudzą już opisy ulic, numerki jak się one teraz nazywają, mało Wrocławia, coraz mniej. Jakby się autorowi pomysły skończyły. Z dobrych obyczajówek wchodzimy od pewnego czasu w świat metafizyki.

W takich przypadkach zawsze mam problem z oceną, dla fanów Krajewskiego pozycja do przeczytania inni nie muszą.