Mechaniczny książę recenzja

Mimo że swoją przygodę z Nocnymi Łowcami rozpoczęłam nie po kolei, ponieważ najpierw przeczytałam Diabelskie Maszyny, dopiero później Dary Anioła, to nie czuje że popełniłam jakiś błąd. Cassandra Clare napisała tak książki że można przeczytać jedna serię nie znając drugiej, co bardzo lubię. 
Po przeczytaniu Mechanicznego Anioła wiedziałam że muszę jak najszybciej sięgnąć po tę książkę, żeby dowiedzieć się jak potoczą się losy Tessy, Willa i Jema. 
Nefilim z Instytutu z Londynu wiedzą już jakim niebezpiecznym przeciwnikiem jest dla nich Mistrz, choć nie rozumieją dlaczego tak bardzo zależy mu na Tessie, ale wiedzą że jest człowiekiem  którego za wszelką cenę należy powstrzymać. Mieszkańcy Instytutu zaczynają grzebać w przeszłości Mistrza, chcąc się dowiedzieć dlaczego Mistrz tak nienawidzi Nocnych Łowców. Kolejnym problemem z którym musi się zmierzyć Charlotte jako głowa Instytutu jest członek Rady,ktory próbuje ją zdyskredytowac w oczach Clave i zwolnić z posady głowy Instytutu. Tessa natomiast próbuje sobie poradzić ze zdradą, jakiej doznała ze strony swojego brata. Również nie ustaje w staraniach, by dowiedzieć się czego od niej chce Mistrz oraz pragnie zapomnieć o Willu, po jego jakże bolesnych słowach. I właśnie próbując zapomnieć o Willu, Tessa zbliża się do Jema. Zaczyna go darzyć coraz cieplejszymi uczuciami. 

Co do Willa, jego przeszłość w końcu nie jest dla czytelnika takim sekretem. Dowiadujemy się dlaczego Will jest taki oschły i zimmny. A co najbardziej mnie cieszy, możemy w końcu więcej poczytać o Magnusie Bane. Póki co to moja ulubiona postać z każdej książki o Nocnych Łowcach. Myślę że każdy, wielbiciel fantastyki, powinien sięgnąć po książki o Nefilim i zagłębić się w tym świecie.