Jak być mamą? recenzja

O tym, że małe jest piękne zapewniało już wielokrotnie mnóstwo ludzi. Także i ja dołączam do ich grona, zachwalając małe. Jednak opiewane przeze mnie małe, to małe dziecko i książeczka o niewielkich rozmiarach, jaką mam przyjemność właśnie przedstawić.
„Jak być mamą” psychologów Marka i Wojciecha Wareckich, to niewielkich rozmiarów książka-poradnik dla wszystkich przyszłych i obecnych mam. Nawet tych z wieloletnim już stażem, bo jak wiadomo, na naukę nigdy nie jest za późno. Książka trafi w gusta chyba każdej kobiety, bo pisana jest bardzo prostym i przystępnym językiem. Do tego wspomaganym dowcipem. Autorzy postarali się dodatkowo o okraszenie swoich porad anegdotami i ciekawostkami o wychowaniu (licznymi jak na tak niewielką książeczkę). Możemy więc przeczytać np. o Baskach, siedmiu cudach świata, czy o czasach Bolesława Chrobrego. „Za czasów króla Chrobrego ponoć na znak tego, że chłopiec „wyrastał” z wieku dziecięcego wybijano mu ząb. Przedni.” Dzięki temu książkę czyta się z uśmiechem na twarzy i jest ona niezwykle atrakcyjna dla czytelnika, a wszystkie rady wydają się niezwykle cenne, niczym odnaleziony po wielu latach zaginiony skarb. Zwłaszcza uśmiech wywołują wprowadzone przez autorów dowcipne dialogi pomiędzy nimi, które wyróżnione są w tekście czerwonymi nawiasami.
Autorzy, Marek i Wojciech Wareccy, są psychologami praktykującymi w zawodzie od wielu lat. „Jak być mamą”, to jeden z wielu poradników, które wyszły spod ich pióra, a który stanowi jeden z wielu z serii „Jak być”. Dzięki podziałowi książki na krótkie rozdziały, można w szybki i prosty sposób zapoznać się z głównymi zagadnieniami poruszanymi w tym broszurowym wydaniu. W swojej książce autorzy uczą zachowań i rozwiązań, które są przydatne w kontaktach na linii matka-dziecko. Jednak nie jest to recepta na „obsługę” dziecka, czy też recepta na szczęśliwe macierzyństwo. To książeczka o wychowaniu, o miłości do dzieci, wzorcach, o wpływie tym świadomym i nieświadomym na dziecko, o kształtowaniu osobowości potomka. Także o zagrożeniach czyhających na rodziców (zwłaszcza matki), jak nadopiekuńczość, „nadopowiedzialność”.
Warto przeczytać tę książeczkę także i ze względu na to, że choć wiele rad i informacji, to rzeczy z których większość z nas zdaje sobie sprawę, jednak forma i sposób obrazowania w „Jak być mamą” uświadamiają, że niejednokrotnie błędy, które dostrzegamy u innych, są i naszym udziałem…
Co jeszcze zwraca uwagę w poradniku? Na pewno omówienie roli społecznej kobiety, jako matki, żony, w końcu także kobiety, w roli … kobiety [sic!] Jest to moim zdaniem o tyle istotne, że bardzo często te dwie ostatnie z ról zatracają się gdzieś po drodze, po powiciu malucha..
Są tu także uwagi, które mogą nie przypaść do gustu mamom, jednak warto wziąć je pod uwagę, ze względu na ich kluczowe znaczenie! „Nie wychowujesz dzieci dla siebie i czy to się Tobie podoba, czy nie, wychowujesz je po to, żeby poszły w świat, wychowujesz je dla innych.”
Na koniec dodam jeszcze, bo nie sposób pominąć milczeniem zamieszczonego w książce opowiadania Bruna Ferrero o stworzeniu przez Boga Matki. To lektura obowiązkowa! Dowcipne i wzruszające opowiadanie jest podsumowaniem wszystkich rad, które autorzy zawarli w swojej „Jak być mamą”.
Polecam zatem lekturę i opowiadania i całej książki, bo warto. Niezależnie od tego, czy ma się dzieci, czy też planuje, a także bez względu na płeć. Bo mężczyźni po lekturze tego poradnika, być może zrozumieją tok rozumowania swoich żon i partnerek, a książka choć trochę przybliży im czym jest macierzyństwo.

Ocena 4/5