Malowany dom recenzja

W ciągu ostatnich kilku miesięcy przeczytałam kilka książek Johna Grishama. Jedne lepsze, inne gorsze. "Malowany dom" nie jest standardową sensacją czy thillerem prawniczym, z których znany jest ten autor.

Książka przenosi czytelnika do stanu Arkansas, do lat 50. dwudziestego wieku. Głównym bohaterem, a zarazem narratorem powieści jest siedmioletni Luke Chandler. Rodzina chłopca utrzymuje się z hodowli bawełny i to właśnie od niej uzależnione są ich zarobki czy plan dnia.
Autor pokazuje nam jak zdobywa się chętnych do pracy: ludzi ze wzgórz oraz Meksykanów. Szczegółowo opisuje "rekrutację", obozowiska, pracę przy zbiorze bawełny. Siedmioletni Luke wraz z rodzicami i dziadkami również musi pracować w polu. Bowiem to od ilości zebranej bawełny zależy czy będzie ich stać na zakupowe spełnianie podstawowych potrzeb rodziny i marzeń chłopca. Luke często wspomina pracowników z poprzedniego sezonu, wspomina o tym, na co chciałby wydać zarobione przy zbiorach pieniądze.
W domu Chandlerów każdego ranka i wieczora słucha się radia, z utęsknieniem wyczekując na wiadomości o powrocie żołnierzy z Korei, gdyż jednym z nich jest stryj chłopca.

Owszem, w książce pojawia się również tajemnica, jest wątek dramatyczny, ale ogólnie książka była dla mnie po prostu nudna. Mimo humoru oraz doskonałego pokazania emocji i relacji między bohaterami to zmęczyła mnie ta pozycja. Czułam "żar lejący się z nieba", który przy wręcz nieobecnej akcji tylko mnie zmęczył i odstraszył od tych książek Grishama, które nie są thillerami prawniczymi czy typowymi sensacjami.

Mnie osobiście powieść podobała się średnio, ale jeśli lubicie klimaty Steinbecka czy Salingera to sięgnijcie.