Małe zbrodnie recenzja

„Okazała się za słaba. Nie umiała znaleźć słów, aby wytłumaczyć im, że w pewnym momencie życie postawiło ją przed wyborem: przetrwanie albo dzieci.”

Mała miejscowość na Mazowszu, w jednym z gospodarstw policja znajduje szczątki noworodka. Dalsze dochodzenie ujawnia makabryczną prawdę. Zostają znalezione kolejne szkielety dzieci. Ich domniemana matka Lidia Gładoch staje się główną podejrzaną. Jednak kobieta jakiś czas temu opuściła męża i dzieci i nikt nie wie, gdzie się obecnie znajduje. Śledztwo prowadzi prokurator Sławomir Rybus. O całej sprawie bardzo szybko dowiadują się media. O tym koszmarnym wydarzeniu już niebawem mówi cała Polska, tylko sąsiedzi i najbliższa rodzina Lidii milczą jak zaklęci. Kto popełnił te przerażające zbrodnie?

Z niepokojem zaczęłam czytać i im dalej tym moje przerażenie wzrastało. Tutaj nic nie jest takie jak może się nam wydawać. Narracja toczy się z kilku perspektyw co daje się nam szersze wnikliwsze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Pani Magdalena z ogromnym wyczuciem i empatią ukazuje obraz zagubionej, wykorzystywanej, sponiewieranej, bezsilnej kobiety – to na nią pada pierwsze podejrzenie. Czy słusznie? Narracja toczy się z kilku perspektyw co daje się nam szersze wnikliwsze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Pani Magdalena z ogromnym wyczuciem i empatią ukazuje obraz zagubionej, wykorzystywanej, sponiewieranej, bezsilnej kobiety – to na nią pada pierwsze podejrzenie. Czy słusznie?Matka urodziła – matka zabiła.

Niewielka małomiasteczkowa społeczność, tutaj wszyscy wszystko o sobie wiedzą. A jednak, kiedy trzeba jak na komendę nabierają wody w usta. Media, społeczeństwo nie znając faktów, wydają wyrok, niszcząc cudze życie. Wartości jakimi się kierujemy, ocenianie innych po pozorach, wina nie zawsze jest oczywista. Mechanizmy pracy organów ścigania, prokuratury, policji. Ich służbowe podejście do sprawy, a obok ludzkie, przepełnione emocjami.

Rewelacyjnie napisana, wstrząsająca, mocna, szokująca opowieść. Nie jest to łatwa i przyjemna historia, przeraża okrucieństwem, bezwzględnością i ludzką znieczulicą. Daje do myślenia, nie pozostawia obojętnym, pozostawia trwały ślad. Bardzo polecam.