Dni naszego życia - część 2 recenzja

Zaraz po lekturze pierwszej części "Dni naszego życia" sięgnęłam od razu po część drugą. Byłam bardzo ciekawa dalszej historii napisanej przez panią Małgorzatę Mikos. 
Młoda dziewczyna Julita w dalszym ciągu zafascynowana opowiadaniem o miłości, przyjaźni, szczęśliwych i nieszczęśliwych chwilach, skrupulatnie wysłuchuje dalszej historii pana Piotra. Tym razem przyszedł czas na poznanie jego świętej pamięci żony. Początku, wzlotów i upadków oraz tragicznego końca tego małżeństwa. To była miłość jak z bajki. Piotr - chłopak po przejściach, uczciwy, dobry, pomocny; Luiza - dziewczyna z dobrego domu, w którym status materialny liczył się bardziej niż uczucia. Całe szczęście, że nie dla niej. Wszystko zaczęło się tak niewinnie, gdy Luiza zaproponowała mu przyjaźń. Nikt wtedy nie spodziewał się, że przerodzi się ona w coś poważniejszego. Para pomimo odległości, jaka ich dzieliła, robiła wszystko by kontakt się nie urwał. Młodzi byli w sobie tak zakochani, że nikt nie był w stanie ich rozdzielić. Nie podobało się to niestety rodzicom Luizy. Co jeszcze wydarzyło się na drodze tych dwojga?
W czasach obecnych, marzenie pana Piotra spełnia się - jego syn powraca do domu i końcu przedstawia ojcu swoją żonę i wnuki. Spędzają coraz więcej czasu razem i odnawiają stare więzi. Wszystko dzięki pomocy Julity, która ma jeszcze jedną wielką niespodziankę dla staruszka - a jaką? ahh... tego to nawet ja się nie spodziewałam. A Wam polecam przeczytać i samemu się dowiedzieć :) uwaga! - nie obejdzie się bez paczki chusteczek .
Szczerze przyznaje - rozkleiłam się na tej części. Była tak piękna, że do tej pory nie mogę się z niej otrząsnąć. Pełna emocji, ciepła ale też cierpienia i łez. To jedna z tych książek, którą muszę mieć na swojej półce. Na pewno jeszcze kiedyś do niej wrócę i chętnie znów przeniosę się myślami do starego domu Pana Piotra i posłucham jego historii raz jeszcze.