Zonta recenzja

Każdy wszechświat ma swoje własne obowiązujące reguły i zasady. Tak jest również w przypadku Zonty — krainie, której ludność poddana jest dwudziestu siedmiu bóstwom Świętego Panteonu. Każdy pierworodny potomek w wieku szesnastu lat bierze udział w Ceremonii Wyboru. Zazwyczaj rytuał ten kończył się pomyślnie, a więc przydzieleniem do konkretnego bóstwa. Diana Rinnery niestety została odrzucona przez wszystkich bogów. Wyrocznia rozpadła się. Nikt nie chciał jej za kapłankę oraz przyjąć do swojej świątyni. Groziła jej nieunikniona śmierć. Kiedy miał zapaść tragiczny werdykt, zdarzył się cud. W ogrodzie, w którym znajdowali się, wszystkie płatki róż zaczęły opadać. To znak. Symbol wygnanego z Niebionu bóstwa — Chaosu. Pan Chaosu zlitował się nad dziewczyną i mianował ją swoją kapłanką. Pierwszą i być może jedyną. Dlaczego? Kim jest Chaos? Diana zapragnie poznać prawdziwe oblicze Chaosu. Od tego momentu życie dziewczyny diametralnie się zmieniło. Nowy rozdział u boku nieznanego jej bóstwa wprowadzi sporo zamieszania, poruszenia, emocji i uczuć. Nowa funkcja dostarczy nowych doświadczeń, które wzmocnią Dianę. Zapragnie wolności.

"Diana i Chaos" to historia nietypowa, wciągająca, tajemnicza, szokująca, ale przede wszystkim — piękna. Cała książka od początku do końca ocieka fantastyką i genialną fabułą. Z każdą kolejną stroną byłam coraz bardziej zachwycona tą historią. Mimi Noxa po raz kolejny w niesamowity sposób wymyśliła świat przedstawiony, wykreowała ciekawych i oryginalnych bohaterów. Stworzenie świata Zonty wymagało ogromnej wyobraźni. Każde bóstwo to inna osobowość. Różnorodność władzy, mocy i magii. Autorka nadała im wiele charakterystycznych cech, co sprawia wrażenie realnych postaci. Główna bohaterka — Diana, to młodziutka, wrażliwa dziewczyna, która wkracza w świat dorosłych w bardzo chaotyczny sposób. Mimo tego jest silną i odważną kapłanką. Nie boi się głośno wyrazić swojego zdania. Docieka prawdy związanej z Chaosem, mając względem niego mieszane uczucia. Sam Chaos to bardzo tajemnicza postać. Ukrywa się przed innymi bogami. Przemierza świat w "pożyczonych" ciałach. Wstydzi się pokazać swojego prawdziwego oblicza. Na uwagę zasługuje tu również mała przyjaciółka Diany — biała myszka — służka, pomocnica i niezawodna towarzyszka. Powieść jest bardzo dobrze dopracowana. Oryginalny pomysł, mnogość akcji oraz styl autorki, a także lekkość, magia, odrobina mroku i miłości sprawiają, że czytelnik wkracza w świat bohaterów i razem z nimi kontynuuje przygodę.

Jest to zdecydowanie kawał dobrej fantastyki. Idealnie trafiła ona w moje fantastyczne gusta. Brawa i podziękowania dla Mimi. Polecam Wam tę historię, tym bardziej że jest to mój patronat. Koniecznie musicie ją poznać. Diana i Chaos czekają na Was! Mam nadzieję, że twórczość Mimi trafi do szerszej grupy odbiorców. Ja natomiast czekam na drugi tom, gdyż zapowiada się naprawdę ciekawie.