Lwowska kołysanka recenzja

„Cóż to za życie im zgotowano, niepewne, ciężkie, skropione krwią i łzami...”

Jak ja kocham takie opowieści! Poznajemy Adę młodą dziewczynę, przed którą życie stoi otworem. Razem z nią przemierzamy jej życiowe ścieżki, poznajemy bliżej jej rodzinę, państwa Szubów i dwie młodsze siostry. A obok życie innych ludzi jej sąsiadów, znajomych, przyjaciół. Zatapiamy się w tym niepokojącym, pięknym i jednocześnie bardzo nieoczywisty mieście, jakim był przedwojenny Lwów. Razem z Adą kroczymy dziarskim krokiem przez jego ulice, zakamarki, odkrywamy piękno, różnorodność, niepospolitość i ciemne strony. Ada urodziła się w biednej rodzinie, jednak zarówno ona jak i jej siostry otoczone są miłością obojga rodziców, których stopniowo na kartach książki coraz lepiej poznajemy. Pierwsze miłosne uniesienie, porywy serca, niepokoje związane z wkraczaniem w dorosłe życie. Trudna codzienność, nauka, praca, walka o przetrwanie, ludzie, samo życie…

Pisarka przenosi nas w trudny, niepokojący czas. Porusza istotne problemy ludzkiej egzystencji, umiejętnie lawiruje między różnorodnymi postaciami, wnikliwie i bardzo realnie ukazując ich prawdziwe oblicze. Przyjaźń, miłość, szacunek, silne więzi rodzinne, siła i niezłomność odważnych kobiet. Dom, który jest azylem, daje poczucie bezpieczeństwa i ukojenie, zastaje brutalnie odebrany. Wojna i jej bezlitosne okrucieństwo, zmieniający się okupanci, niszczący wszystko, co napotkają na swej drodze. Skrajne ubóstwo, przejmujący głód, stopniowe unicestwienie Żydów. Walka o przetrwanie, ból, cierpienie, bezsilność. Wojna, która zmieniła wszystko i wszystkich, wyryła trwały ślad w duszach i sercach ludzi. Nic już nigdy nie będzie takie samo.

Przedwojenny Lwów w całej okazałości! Jest on bardzo istotnym elementem całej historii. To miasto, w którym żyli ze sobą wzajemnie powiązani ludzie, zupełnie innych wyznań, kultur, narodowości. Polacy, Rosjanie, Ormianie, Żydzi, Białorusini. Bardziej lub mnie potrafili się dogadać. Nienawidzili się i kochali. Miasto tętniło życiem, śmiechem, śpiewem. Takiego Lwowa już nie ma…

Przepiękna, mądra, wartościowa opowieść. Głęboko porusza, trąci czułe struny, chwyta za serce i nie daje się odłożyć, choć na chwilę. Obyczajowość idealnie współgra z prawdą historyczną. Poplątane ludzkie losy w całej okazałości, wyraźnie czujemy klimat tamtych czasów. Zapada w pamięć, z niecierpliwością czekam na kontynuację. Bardzo polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/lwowska-kolysanka/