Morderstwo pod cenzurą recenzja

To moje czwarte spotkanie z lubelskim policjantem, komisarzem Zygą Maciejewskim, ale omawiana książka jest pierwszą z serii i dzieje się w Lublinie w listopadzie roku pańskiego 1930. Intryga kryminalna zaczyna się od zabójstwa redaktora prawicowego pisma. Policja polityczna, czyli ówczesna ubecja mocno naciska na prowadzenie śledztwa w kierunku politycznym, wietrząc rękę komunistów, ale Zyga podejrzewa porachunki osobiste. Potem mamy następne morderstwa, dzieje się.

Podoba mi się u Wrońskiego realistyczne pokazanie ówczesnego życia z ciekawymi detalami, na przykład już wówczas w Lublinie kursowały autobusy miejskie, ale Zyga oszczędza na podróży autobusem, bilet bowiem kosztował 40 gr (a nie było miesięcznych?) i drałuje do roboty na piechotę. Mamy też mocne opisy nędzy robotników, bo to był czas początku wielkiego kryzysu. W ogóle można tę książkę traktować jako przewodnik po Lublinie, byłem, bardzo ciekawe miasto.

Dowiadujemy się też, że wówczas obowiązywała cenzura prewencyjna (jak za komuny), gazety wychodziły z białymi płachtami. Nawet opis męskiej toalety w nędznej knajpie jest bardzo realistyczny. Te historyczne i obyczajowe smaczki są największym atutem kryminałów Wrońskiego. Tu muszę wytknąć autorowi pewną nieścisłość, pisze on o obchodach święta niepodległości w dniu 11 listopada: święto to zostało ustanowione pod koniec lat trzydziestych.

Poza tym mamy świetne, soczyste, realistyczne dialogi i smakowite portrety lubelskich policjantów: bawidamka Zielnego czy ponurego Fałniewicza, o byłym bokserze, brutalu i opoju Maciejewskim nie wspomnę.

Z drugiej strony intryga kryminalna, w której Wroński nawiązuje do XVI wieku, jest dosyć dobrze skonstruowana, zwykle to nie jest silna strona książek tego autora. A na końcu Wroński zostawia nas niepewnych co do tego czy sprawiedliwość zwycięży.

Wielu czytelników porównuje Wrońskiego do Marka Krajewskiego, uważając, że ten ostatni pisze lepsze kryminały retro, jestem przeciwnego zdania, dla mnie książki Wrońskiego są bardziej realistyczne, mięsiste.

Audiobook jest świetnie czytany przez Tomasza Sobczaka, to jeden z lepszych kryminałów z serii z komisarzem Maciejewskim.