List do dziadka recenzja

„W jednej sekundzie odebrano mi ciebie i nadzieję na lepsze życie, w którym byłabym wolna jak ptak i mogłabym żyć na własnych warunkach, bez cierpienia, bez strachu, bez przemocy.”

Poznań, blokowisko jakich wiele, niewielkie mieszkanie, w którym mieszka Aneta z matką, ojczymem i bratem. Codzienność tej rodziny zależy od nastroju ojczyma Anety – despotycznego tyrana, który życie najbliższych zamienił w piekło. Człowiek ten znęca się psychicznie i fizycznie nad rodziną, za milczącą zgodą matki. Jedyną odskocznią dla Anety od tej przygnębiającej codzienności są częste wizyty u ukochanego dziadka na wsi. Dziadek staje się dla Anety kimś najważniejszym na świecie, to tu dziewczyna znajduje spokój, zrozumienie, pocieszenie i nabiera dalszych sił do mierzenia się z dramatyczną codziennością. Wszystko co dobre w życiu Anety kończy się w chwili śmierci dziadka…

Dzieciństwo, które powinno być radosne, beztroskie, szczęśliwe zostaje zamienione w koszmar i ma ogromny wpływ na dalsze życie. Fabuła – ciekawie poprowadzona jest swoistym, poruszającym listem skierowanym do ukochanego dziadka. Aneta to dziewczyna, która mi zaimponowała, buntuje się, ma za sobą próby samobójcze, jednak zawsze się podnosi i prze do przodu, do lepszego życia. To dziadek czuwa nad nią, w specyficzny sposób ją chroni, ukazuje się w snach i pokazuje światełko w tunelu. Piękna, silna więź jaka łączy dziadka z wnuczką jest wyjątkowa. To on nauczył ją wytrwałości, zaradności, uczulił na piękno otaczającego świata i krzywdę drugiego człowieka. Trwanie, życie z oprawcą, strach, niepewność, ból. Ważniejsze od poczucia bezpieczeństwa i spokoju jest to co powiedzą inni. Bo nie wypada, bo wstyd… Przerażające…

Poruszająca, mocna dosadna, bardzo życiowa opowieść, oparta na prawdziwych wydarzeniach. Daje do myślenie, nie pozostawia obojętnym. Za iloma drzwiami, za cichym przyzwoleniem innych rozgrywają się ludzkie dramaty?

Powieść czyta się szybko, jednak były chwile, gdy musiałam przystanąć, coś ściskało w środku. Z całego serca polecam, niesie nadzieję. Czasem wystarczy jeden uśmiech, jeden dobry gest, aby zmienić coś w życiu innych.