Ludzie w biegu recenzja

Tomik „Ludzie w biegu” autorstwa Bożeny Denys-Treli, wydany przez Wydawnictwo Sorus, to refleksyjna i pełna emocji podróż przez codzienne doświadczenia, dylematy egzystencjalne i subtelne momenty zatrzymania się w pędzie życia. Autorka w swojej poezji zaprasza czytelnika do zastanowienia się nad pytaniami, które każdy z nas nosi w sobie, choć nie zawsze ma odwagę je wyartykułować. Wiersze w tomiku cechują się prostotą formy, co nie jest jednak równoznaczne z brakiem głębi. Wręcz przeciwnie – minimalistyczny język oraz celne metafory sprawiają, że wiersze te otwierają przed czytelnikiem możliwość wielu interpretacji.

Denys-Trela porusza uniwersalne kwestie, takie jak poszukiwanie tożsamości, relacje z drugim człowiekiem, lęk przed przemijaniem oraz próby uchwycenia ulotnych momentów codzienności. W wierszu „Zapach” autorka używa prostego obrazu zapachu czeremchy, by wprowadzić odbiorcę w filozoficzne rozważania o granicach i kształcie własnego życia. Pytania o to, czy „burzyć” czy „budować mosty”, czy „mieć dwa domy to dwa groby” – w naturalny sposób skłaniają do refleksji nad życiowymi wyborami.

Podobnie w wierszu „Spotkanie” pojawia się motyw poszukiwania porozumienia bez słów. Autorka podkreśla tu, jak ważna jest sama obecność drugiego człowieka, wspólne milczenie, dzielenie się tęsknotą i emocjami, które w milczeniu potrafią zyskać na sile. Ciekawym kontrastem jest zestawienie w tym utworze „potoku słów” z „wierszem bez słów”, co stanowi grę paradoksów, która w poezji Denys-Treli pojawia się wielokrotnie.

Jednym z wiodących tematów tomiku jest relacja z miejscem, które autorka nazywa „Miastem”. Utwór o tym samym tytule przypomina liryczny list miłosny do miasta, które staje się symbolem stałości, tęsknoty i wspólnej historii. Miasto to jest dla podmiotu lirycznego miejscem, w którym czuje się zakorzeniony, a jednocześnie jest świadome przemijania i zmian. To właśnie w tych miejscach Denys-Trela dotyka delikatnej granicy między nostalgią a teraźniejszością, próbując uchwycić to, co w życiu nieuchwytne.

Autorka nie stroni od poważnych tematów, jak w wierszu „Wrażliwość”, w którym podejmuje kwestię narodzin ludzkiej wrażliwości i jej kruchości w obliczu chaosu współczesnego świata. Ciekawym zabiegiem jest tutaj powtarzanie słowa „MAŁA” – które podkreśla kruchość i delikatność tej emocji, jednocześnie ujawniając jej determinację do przetrwania. Wrażliwość w obliczu „podłej złośliwości” staje się walką o zachowanie „TWARZY” – co nadaje temu utworowi uniwersalny wydźwięk.

Podobnie w wierszu „Kolejny dzień” autorka opisuje uczucie zagubienia i presji, jakie wywiera codzienność na współczesnym człowieku. Wiersz ten w swoim rytmie i obrazach, przypomina wewnętrzny monolog osoby walczącej z rzeczywistością, zmuszonej do odgrywania roli „gladiatora”. Przeplatają się tu motywy strachu, gniewu i samotności, co potęguje dramatyczny charakter wiersza.

Bożena Denys-Trela w tomiku „Ludzie w biegu” tworzy poezję bliską życia, pełną subtelnych obserwacji i głębokich refleksji. Tomik ten to intymna opowieść o codzienności, w której odnaleźć można zarówno piękno chwil ulotnych, jak i ciężar egzystencjalnych pytań. Jej wiersze są jednocześnie proste i pełne znaczeń, dzięki czemu czytelnik może w nich odnaleźć własne doświadczenia, wątpliwości i tęsknoty.

„Ludzie w biegu” to pozycja, którą można czytać wielokrotnie, odkrywając za każdym razem coś nowego. Wiersze Bożeny Denys-Treli zachęcają do zatrzymania się, do refleksji nad sobą i światem, w którym żyjemy. To lektura, która zostawia trwały ślad i sprawia, że zaczynamy zadawać sobie pytania o sens codziennego biegu.

Współpraca z Wydawnictwem Sorus.