Blitzkrieg 1939. Marsz na Warszawę. Batalion szturmowy SS recenzja

„Może wysyłam cię na śmierć, Hannay, dobry Boże, cóż to za przeklęta jest misja”.
To już trzecia, znakomita powieść Leo Kesslera, z którą miałem okazję się zapoznać. Kolejna poruszająca historia o tym, iż w wojnie nie ma nic romantycznego, patetycznego czy bohaterskiego. Jak by ją nie ująć, nadal pozostaje bezprzykładnym ZŁEM, zaś śmierć dotyka wszystkich jednakowo.
Akcja książki toczy się dwutorowo.
Z jednej strony obserwujemy zmagania dwóch agentów angielskiego wywiadu próbujących za wszelka cenę zdobyć egzemplarz maszyny szyfrującej Enigma. Już wkrótce okazuje się jednak, iż w nazistowskim totalitarnym i policyjnym państwie zadanie to graniczy z samobójstwem. Co gorsza w wypadku powodzenia misji, jedyna droga ucieczki wiedzie przez ambasadę brytyjską w Warszawie, a….. czas ucieka.
Zbliża się 1 września 1939 roku….
Z drugiej strony, śledzimy losy oficerów i żołnierzy batalionu szturmowego SS „Wotan” przygotowującego się, a później biorącego udział w inwazji na Polskę. Stanowić będą oni również wsparcie dla oficerów Gestapo ścigających angielskich uciekinierów.
Ich losy skrzyżują się w sercu umierającej polskiej stolicy, otoczonej przez nieprzyjaciela, atakowanej z lądu i powietrza, skąpanej w ogniu i osnutej dymem. Wśród ruin i zgliszczy płonącej Warszawy rozegra się ostatni akt dramatu.
Tu nie będzie litości i poszanowania międzynarodowych konwencji.
Rozkaz jest jasny… ZABIĆ !!!
Znakomita fabuła, wciągająca intryga, mocna i dynamiczna akcja. Napięcie utrzymujące się do pierwszej do ostatniej strony. Po raz kolejny Leo Kassler udowadnia nam że jest mistrzem tego rodzaju wojennych historii.
To naprawdę kawał dobrej męskiej powieści.
Gorąco polecam!!!