Pokalane poczęcia recenzja

Książka, która mnie zaskoczyła. Kupiłam ją kilka lat temu na promocji i od tego czasu pięknie zdobiła moją półkę czekając na swoją kolej do przeczytania. Powiem szczerze, że długo byłam jej mocno niechętna. Po pierwsze zasadniczo nie lubię zbyt banalnej literatury kobiecej. Natomiast z drugiej strony jakoś nazwa książki pozwalała mi sądzić, że będzie to pozycja w jakiś sposób religijna i stronnicza, a za takimi również zdecydowanie nie przepadam i staram się unikać. Ale przyszedł piękny dzień, kiedy skończyłam czytać jakieś opasłe tomisko historyczne i podczas zastanawiania się która z książek powinna być następna w kolejce do przeczytania pomyślałam "a niech mi będzie" i wzięłam ją do ręki. Wpadła mi w oko od samego początku. Wstęp został przygotowany z humorem, nieco wulgarnie, mocno szowinistycznie i mocno zabawnie. Od razu po jego przeczytaniu poczułam chęć aby jak najszybciej poznać dalsze losy zaprezentowanych bohaterek. W dalszej części znajdziemy kilka historii, które są zabawne, wkurzające, ale i wzruszające. Poznamy kilka bohaterek - bardzo różniące się od siebie, które pragną być matkami albo zastanawiają się czy podołają temu zadaniu. Nie jest to całe szczęście kolejna pozycji z kategorii pro life oraz katolickiej literatury i za to ma zdecydowanego plusa u mnie ! Ogólnie przeczytałam ją w kilka dni i nie żałuję. Żałuję natomiast tego, że tak długo musiała czekać na swoją kolej bo zdecydowanie sobie na to nie zasłużyła. Polecam każdemu - zarówno nastolatką, jak i kobietą, które pragną zostać matkami, ale także kobietą, które matkami już są. Polecam również panom, bo wbrew temu co myślałam na początku - to nie jest typowo kobieca literatura. Polecam aby panowie po nią sięgnęli i spróbowali wczuć się w rolę tych kilku kobiet - bohaterek. Podsumowując - jedna z książek, które na pierwszy rzut oka niepozorne - zyskują przy bliższym poznaniu. Zdecydowanie nie warto pozwolić aby ta książka jeśli jest już w biblioteczce, oczekiwała w niej zbyt długo na swoją kolejkę.