Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia recenzja

Odwaga, poświęcenie, przyjaźń, rodzina, wsparcie. Właśnie to wszystko zawarte jest w książce gdzie główna bohaterka Meluzyna tak naprawdę nie zdaje sobie sprawy z tego ile tak naprawdę ma. A to dlatego, że myśli, iż inni mają lepeiej od niej i chętnie z niektórymi by sie zamieniła... do czasu.
Pewnej nocy Meluzyne budzi pewne przeczucie. Gdy idzie do jadalni widzi w niej umundurowanych mężczyzn z smutnych opiekunów. Stała się tragedia. Pan Noctis nie żyje. Następne dni są smutne i ciche. Pan Andrewe, co wieczór zachodziły do dziewczynki z pożegnaniem dnia gdy udawał się do swojej samotni - strażnicy zachodzącego słońca. Było to bardzo ważne miejsce, w którym strażnik obserwował horyzont. Teraz gdy strażnica stała pusta, Meluzyna podjęła próbę zastąpienia Pana Noctisa i postanowiła do czasu przyjazdu następcy strażnika, sama prowadzić dalsze obserwacje. Od dziecka słyszała legendy o tajemniczych wyspach, o potwornym Gromie mieszkającym na nich. Ale jak to legendy, nie każdy w nie wierzy.

Pewnego dnia z ogromnymi przygodami na wyspę dociera wujek dziewczynki- Will, który ma obciąć dalszą starasz nad bezpieczeństwem wyspy. Z tego podekscytowana młoda dama chce wyjść jak najlepiej i chce pochwalić się tym jakie poczyniła notatki. Niestety paniczowi to nie pasuje i odtrąca dziewczynke dodając, iż nie ma po co pilnować wyspy dla wierzeń w stare legendy. Obmyśla plan jak przekonać do swoich odkrywczych myśli innych. I w pewnym momencie coś idzie nie tak jak by chciał.
Dziewczynka stara się powstrzymać wujka a na pomoc przyjdą jej nowi znajomi. Czy zdołają pokonać to co kryje się w mrocznej głębi? I skąd tak naprawdę pochodzi Meluzyna niegdyś wyrzucona na brzeg w małej łódeczce

Moim zdaniem jest to spokojna i lekka książka dla każdego fana morskich opowieść nie ważne czy małego czy dużego. Ponieważ legendy i pradawne wierzenia są dobre dla każdego wieku, a ta ciekawa książka jestem idealna dla osób, które chętnie odpręża się w wakacyjnych klimatach Burzomorza wraz z Meluzyną.