Pan Samochodzik i Templariusze recenzja

Mając za sobą już całą serię o przygodach Pana Samochodzika, śmiało mogę stwierdzić, że "Templariusze" to najwybitniejsza powieść z tej serii. Zaraz po "Kapitanie Nemo" oczywiście. Czy w trakcie czytania poczułem smak dzieciństwa? Zapraszam na recenzję.

Świetnie się szuka skarbów, ale... lepiej, żeby nikt w tym nie przeszkadzał. A tymczasem śladem poszukiwań pana Samochodzika w zamkach krzyżackich i siedzibach templariuszy podążają pewni Duńczycy oraz podejrzana grupka polskiej młodzieży. Aby znaleźć skarb potrzebna jest niemała wiedza, spryt i... dużo szczęścia. Kto będzie miał go więcej?

Najlepsze w tym wszystkim są fakty i prawdziwość opisywanych miejsc. Dowiadujemy się wiele ciekawych rzeczy o skarbach Templariuszy oraz sposobach stawiania pułapek. Wiele się uczymy i robimy to z wielką przyjemnością. Moim zdaniem, ta pozycja powinna zagościć na liście lektur w wielu szkołach.

Powieść detektywistyczna z głównym wątkiem sensacyjnym jest kierowana głównie do młodszych czytelników, ale starsi nie powinni być zawiedzeni. Nienacki po mistrzowsku kryje czarny charakter za maską sympatycznego i dobrego człowieka. Intryga jaką snuje to istny majstersztyk, a sposób w jaki ją prowadzi zapewnia wypieki na twarzy.

Język jakim opisano całą historię musiał być lekki, bo w końcu to dzieci i młodzież miały polubić Samochodzika. Taki też ten język jest. Słowa potrafimy pochłonąć w zatrważająco szybkim tempie. Opisy są tak barwne i ciekawie stworzone, że wyobrażenie sobie tego, co chciał nam pokazać autor, nie sprawia większej trudności.

Sympatykom powieści kryminalnych, pragnących porywającej historii, w formie powieści detektywistycznej dla młodzieży, gorąco polecam tę pozycję!

,,Tam skarb Twój, gdzie serce Twoje.''