Lato moralnego niepokoju recenzja

Lato moralnego niepokoju to zbiór 13 opowiadań, których twórcami jest 13 różnych autorów. W całym tomie znajdziemy utwory o różnej tematyce i gatunku literackim, od fantasy po romans. Stworzyła go grupa osób, w większości debiutantów, z ogromnym zapałem, ciekawymi pomysłami i chęcią tworzenia rzeczy niebanalnych aczkolwiek otwartych na szerszą grupę ludzi.
Tak więc do rzeczy! Po krótkim prologu w książce znajdziemy kilka naprawdę wartych uwagi historii. Zaczyna się dość swobodnie i wesoło. Trąbka to niezobowiązujące opowiadanie o rozterkach młodej, zakochanej kobiety obawiającej się zmian, rozstania, która na oczach czytelnika dojrzewa, dotyka dna by w jednej krótkiej chwili wstać pojmując czym naprawdę jest szczęście, docenić to co najdroższe sercu.
Następnie w Nocy na plaży poznajemy kolejną ciekawą historię mężczyzny, który w jednej chwili traci wszystko a cały sens jego życia gaśnie w ciągu zaledwie kilku dni. Smutne. Bohater mimo to podnosi się jednak w przekonaniu, ze życie jest zbyt cenne, zbyt cenne by wciąż oglądać się za siebie.
Dalej jest jeszcze ciekawiej. Moją uwagę szczególnie zwróciły Yalla, Yalla z zabawnymi mirażami sennymi bohaterki, Staruchy, w którym tytułowe staruszki zawierają pakt ze śmiercią, swoją drogą bardzo niekorzystny, czy All inclusive, gdzie rozsądna biznes women zamiast na upragnioną grecką plażę, wyrusza wraz z osobliwą rodzinką na Białoruś, by tam cofnąć się w przeszłość szukając śladów swoich przodków.
Większość opowiadań rozluźnia, część odrobinę mnie rozbawiła, jak Pokusa czy Ostatni marsz czarnej królowej, inne rozbudziły wyobraźnię jak Eliksir czy Przeniesieni. Miło było choć na chwilę oderwać się od rzeczywistości i pofantazjować o wakacjach na bezludnej wyspie czy eliksirze, który rzekomo działa na mężczyzn jak kocimiętka na kota.
Miłośników fantasy poza Staruchami czy Przeniesionymi zainteresuje pewnie zupełnie pozbawione przyziemności opowiadanie Dałem słowo człowiekowi.
Jak widać więc gołym okiem lektura ma dość osobliwy charakter, który pochłonie czytelnika, rozbudzi zmysły nie pozwalając o sobie zapomnieć. Całość czyta się lekko i przyjemnie. Opowiadania mają zaledwie po kilkanaście stron dlatego nie wymuszają na czytelniku zbyt wielkiego zaangażowania czy poświęcenia. Odpłacają się za to dostarczając duchowej rozrywki, odrywając na moment od rzeczywistości do której po zajrzeniu do książki nie miałam ochoty wracać ;)
Lektura sprawdzi się idealnie na wakacjach, urozmaici podróż oraz odstresuje po ciężkim dniu. Z pewnością warta jest uwagi. Polecam ;)