Larwy recenzja

Nieobliczalna strona natury próbuje kontrolować rozum. W blasku dnia skrywana pod maską pozorów, nocą ulega pokusom nieludzkich pragnień. Otaczają kłamstwa normalności zmuszając do zrozumienia tego co niegodziwe. Zatracanie się w mroku nierozpoznawalności i wędrówka po korytarzach szaleństwa. Niepowtarzalna mieszanka złudzeń pobudzona niszczącą siłą rzeczywistości. Chore emocje wpychają w otchłań zepsucia. Nic nie jest oczywiste. Pewne jest tylko jedno: ludzie są okrutni.

Mała miejscowość pod Warszawą staje się siedliskiem nikczemności. Dochodzi tu do wielu brutalnych wydarzeń. Osadzona nad rzeką, a wokół bezkresny las. Opuszczony budynek przyciąga śmierć. Wystarczy kilka błędnych kroków, by trafić w sidła zastawionej pułapki. Grzech zapiekłej nienawiści daje o sobie znać. Wszelkie zło wydobywa się na zewnątrz i zbiera żniwo.

Tłuste, oślizgłe larwy oblepiają zakamarki ciała. Robactwo pełza wewnątrz i na zewnątrz, tworząc odrażający pancerz. Odór gnijącego mięsa przenika do każdej tkanki, wprawiając w odrętwienie, pozbawiając jednocześnie świadomości. Pomimo, że serce wciąż bije, na gnijącym ciele wykluwają się nowe "zjedzą każde ciało. Nawet jeśli wciąż się rusza". Przenika dreszcz obrzydzenia i przerażenia. Ktoś sieje śmierć napawając się cierpieniem innych.

Znakomity trzeci tom cyklu z komisarzem Robertem Foksem. Kryminał z misternie skonstruowaną fabułą, która porywa od pierwszych stron. Momentami przerażający i wzbudzający wiele emocji. Zło budzi się i ponownie daje o sobie znać. Komisarz musi zmierzyć się z małomiasteczkową społecznością, skrywającą mroczne tajemnice.

Foks próbuje poskładać swoje prywatne sprawy, które wymknęły się spod kontroli. Zawsze starał się być profesjonalistą, ale nagle wszystko runęło i zamieniło się w chaos. Czuje przejmującą pustkę. Walczy z nałogami, które pozwalają stłumić emocje. Znieczulają wdzierający się w każdy zakątek duszy ból utraty i istnienia.

Pomimo otaczających trudności prowadzi perfekcyjnie śledztwo, odnajdując punkty wspólne pomiędzy zdarzeniami obecnymi i tymi przyszłymi. Tętniące kiedyś życia pochłonęła otchłań nicości. Stopniowo odkrywa szczegóły prowadzące do wyrafinowanych zbrodni.

Ponownie wraz z prokurator Kowalczyk staje oko w oko z niebezpieczeństwem, które atakuje niespodziewanie .

Skwar czerwcowych dni i smród gnijącej skóry przeszyje Wasze zmysły. Ofiary porzucone, a ich ciała naznaczone piętnem, które fascynuje.

Z każdą kolejnym tomem autor zaskakuje i uwodzi zepsutym światem. Polecam bardzo!