Łańcuch recenzja

"Ci, którzy chcą władzy i ją osiągają, żyją w ciągłym strachu, że ją stracą."
Veronica Roth – Niezgodna

Czym jest dla Was zwyczajny dzień? 
Dla Rachel to podrzucenie córki na przystanek autobusowy i pęd do swoich spraw. Taka nasza codzienność, a co zrobić kiedy ktoś postanawia zburzyć nasz spokój? Kobieta odbiera połączenie z zastrzeżonego numeru, jej córka została porwana i żeby ją odzyskać musi zapłacić okup, ale to nie wszystko, jest też drugi warunek Rachel musi porwać dziecko, zagotować komuś swój los. 
Okazuje się, że porywaczami są rodzice, którym wcześnie uprowadzono syna. Jeżeli żądania nie zostaną spełnione dzieci zginą.Tak działa Łańcuch, przerażające organizacja, która ofiary zmienia w przestępców, a nieznanych sprawców wzbogaca o miliony. Gdy stajesz się ogniwem Łańcucha, nigdy już się od niego nie uwolnisz. 
Zwykły człowiek staje się kryminalistą, dokonywane wybory raz na zawsze zmieniają życie, a Łańcuch jest nieuchwytny. Czy aby na pewno? 
Rachel postanawia to zmienić.
Książka, która trzyma w napięciu od pierwszy stron pokazując, że nikt, nigdzie nie jest bezpieczny. Kiedy władza uderza ludziom do głowy można spodziewać się wszystkiego, a kiedy władza wpada w ręce ludzi kierujących łańcuchem należy się bać. Niewyobrażam sobie bólu jaki czuje matka gdy jej dziecko zostaje porwane, ani gdy wisi nad nim widmo śmierci. Pewne jest to, że książka została napisana w taki sposób aby dać nam do myślenia wyciągając z nas przy tym miliony emocji. Naprawdę warto się pochylić nad tą pozycją.