Kwietniowe deszcze, słońce sierpniowe recenzja

„Czasem nie mamy pojęcia, co siedzi w duszy osób, które, jak nam się wydaje, znamy.”

Tina jest jedynaczką, wychowana w poczuciu poszanowania drugiego człowieka i tolerancji, jest inteligentną, ciepłą otwartą na drugiego człowieka osobą. Mieszka z rodzicami, ma ciekawą pracę, w której się spełnia i co dla niej bardzo ważne może pracować zdalnie. Właśnie skończyła trzydzieści lat, czuje, że musi zmienić coś w swoim życiu. Niedawno dowiedziała się, że jej przyszywana ciotka Janina i wieloletnia przyjaciółka rodziny zginęła w wypadku samochodowym. Tina była bardzo zżyta z ciotką, a ta była wolnym ptakiem, aktorką teatralną i dla Tiny kimś wyjątkowym. Swoje ostatnie lata spędziła w Bieszczadach. Tina postanowią uporządkować rzeczy ciotki, zabiera klucz od jej domu i wyrusza podróż w nieznane na drugi koniec Polski. Czy ta podróż zmieni coś w jej życiu? Czy Tina w końcu znajdzie to, czego szuka?

Tina po dotarciu na miejsce zostaje wszystko zupełnie inne niż się spodziewała. Szybko się zadomawia w tym opustoszonym miejscu, jest jej tam dobrze i odczuwa dziwny spokój. Przyjemność pobytu podnosi bliskość natury. Postanawia zostać tam na dłużej. Stopniowo odkrywane tajemnice z przeszłości ciotki – z jej licznych zapisków - coraz silniej ją niepokoją, dziewczyna nie może przestać o niej myśleć. Jej spokój burzy spotkany przypadkowo motocyklista, który popełnia samobójstwo. Niespodziewanie zjawia się u niej narzeczony, zostawił ją tuż przed ślubem i wyjechał na kontrakt do Japonii…

W życiu bywa bardzo różnie, nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co przyniesie nam jutro. Czasem nieplanowane wyprawy stają się podróżami życia i wywracają całą naszą codzienność do góry nogami. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje i chwilami wzbudza niepokój, tak jakby głęboko ukryte tajemnice koniecznie chciały ujrzeć światło dzienne. Autorka pięknie pisze, styl jest bardzo płynny, lekki, barwny. Czujemy szczerość, realizm i wnikliwość z jaką Panią Izabela snuje swoją opowieść i ukazuje wewnętrzne rozterki naszej bohaterki. Tajemniczy Marcin, kim tak naprawdę jest i czego chce od Tiny?

Nowi ludzie, nowe otoczenie, zupełnie inne spojrzenie na swoje i innych życie. Autorka porusza szereg trudnych, bolesnych problemów, robi to z ogromną empatią, szczerze i uważnie. Głęboko wnika w ludzką duszę i ją przed nami odsłania. Szukanie swojego miejsca na ziemi, odkrywanie siebie na nowo. Zaskakujący wątek paranormalny… Niepowtarzalny urok Bieszczad, barwnie, wyraziście ukazane piękno otaczającego świata.

Poruszająca, wnikliwa, mądra, klimatyczna, całkowicie mną zawładnęła. Jedna podjęta decyzja i życie nabiera zupełnie innego wymiaru. Ukazuje, że warto zajrzeć w głąb siebie, poszukać tego, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Ludzkie, przedziwne, pokomplikowane losy otulone piękną, bujną przyrodą. Bardzo polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/kwietniowe-deszcze-slonce-sierpniowe/