Wielki Ogarniacz Kuchni recenzja

Pani Bukowa i Pan Buk, znani do tej pory z ogarniania życia, pracy i związków, zabierają się za ogarnianie kuchni, a właściwie za ogarnięcie swojego życia w tej kuchni. A jeszcze bardziej dokładnie, pani Bukowa próbuje nauczyć się gotować. Znacie to uczucie, kiedy ktoś wchodzi Wam na ambicję? Za wszelką cenę nie chcecie się poddać i próbujecie udowodnić, że racja leży po Waszej stronie. I to właśnie przydarzyło się Beacie.

Pewnego dnia, podczas kolejnego spotkania pizzowo-graniowego Tomek, sąsiad Beaty i Adriana stwierdza, że pani Bukowa nie potrafi gotować. Ona twierdzi coś innego. Zakładają się o 500zł, że przez dwa miesiące Beata będzie się żywić tylko tym, co sama ugotuje. Żadnych mrożonych gotowców, żadnego jedzenia na wynos. Początki są trudne. Przez pierwszy tydzień Pani Bukowa żywi się tylko kanapkami, w różnym wydaniu. Później udaje jej się ugotować rosół, jednak i z niego powstaje kanapka. Ale potem wreszcie coś się rusza. Czy Beata nauczy się gotować? I co na to Pan Buk?

Była mi potrzebna tak duża dawka dobrego humoru. A taki właśnie otrzymałam z tą niewielkich rozmiarów książeczką. Nie znam chyba drugiego tak zabawnego duetu jak Pani Bukowa i Pan Buk. Czytając tę książkę nieraz śmiałam się do rozpuku. Kuchenne potyczki Beaty i reakcje jej zazdrosnego męża nie tylko poprawiły mi nastrój, ale też pozwoliły trochę bardziej zrozumieć kuchenne życie. Nie jest to sfera mojego życia, którą najbardziej lubię się zajmować. Mnie, podobnie jak Beacie „w relacji z gotowaniem wystarczy chłodna obojętność”. Również, tak jak ona, nie ogarniam wielu trudnych pojęć z tego zakresu. Dla mnie to jedno i to samo obgotować, ugotować, podgotować albo podsmażyć, usmażyć, obsmażyć. Albo powiedzcie, jak bardzo swojsko brzmią dla Was słowa: tranżerowanie, flambirowany, glazura na cieście czy dusić do zeszklenia? No właśnie, ja też nie rozumiem. I tu z pomocą przychodzi Pani Bukowa. Wytłumaczy, zobrazuje i od razu wszystko lepiej brzmi.

Oprócz historii opowiadanej naprzemiennie przez Panią Bukową i Pana Buka zamieszczono w książce przeróżne kuchenne ciekawostki, jak na przykład „rzeczy, które nie wiadomo po co są w kuchni”, albo „co najbardziej przeszkadza w gotowaniu”. Znajdziemy w niej też kilkanaście wartych uwagi przepisów, z których, mimo humorystycznego charakteru publikacji, jest w stanie wyjść coś fajnego. Jak zapewnia Beata, nie otrujecie się. To wszystko opatrzone zostało fantastyczną, oryginalną oprawą graficzną.

Jeśli nie poznaliście jeszcze Beaty i Adriana polecam zacząć od kuchennych rewolucji w wykonaniu tej pary. Będziecie zrywać boki ze śmiechu, a przy okazji może również czegoś się nauczycie. Ta bardzo życiowa publikacja idealnie nada się również na prezent dla początkującego kucharza. Serdecznie polecam!

Recenzja pochodzi z bloga:„Wielki ogarniacz kuchni” Pani Bukowa, Pan Buk – maitiri_books (wordpress.com)