Nielubiana recenzja

Z kryminałami Nele Neuhaus spotkałam się już wcześniej i przypadły mi do gustu. A tu pojawiła się część, która stanowi początek pracy Pii Kirchhoff w ekipie Olivera von Bodensteina. Oczywiście nie mogłam jej pominąć.

Wydział Terroru Kryminalnego i Zabójstw K11 w Hofheim został utworzony ledwie dwa lata wcześniej i może dlatego nie ma w nim zasiedziałych, ekscentrycznych, marzących o awansie policjantów. Ekipa składająca się z sześciu osób wydaje się całkiem zgrana. Na tle innych bohaterów powieści kryminalnych Bodenstein wydaje się postacią mdłą i bezbarwną. Zazwyczaj komisarz policji to postać walcząca z alkoholizmem, nieuzasadnioną agresją, samotny rozwodnik, wolny strzelec stosujący niekonwencjonalne chwyty. Oliver von Bodenstein nie ma żadnej z tych cech, a jednak jest postacią nietuzinkową. „Von” świadczy o arystokratycznym pochodzeniu, kochająca żona Cosima ma swoje pasje, więc może się realizować i nie musi znosić ciągłych nieobecności męża, ponieważ sama jest ciągle nieobecna, udane dzieci radzą sobie w życiu, a sam komisarz zalicza śmieszne wpadki np. kilkugodzinny sen w wannie i jego konsekwencje albo brutalne zetknięcie z mistrzynią karate, po nieuzasadnionym oskarżeniu jej o zabójstwo. To takie ludzkie J.

Śledztwo w sprawie śmierci Isabel Kerstner stało się całkiem udanym początkiem współpracy Olivera von Bodensteina i Pii Kirchhoff. Czytelnik skupia się na akcji związanej z zabójstwem upozorowanym na samobójstwo i z niepokojem odkrywa, że krąg podejrzanych, podejrzanie się powiększa, a cała akcja krąży wokół kliniki dla koni i stadniny koni. Z czasem przychodzi przekonanie, że otaczają nas kobiety, a każda z nich coś ma na sumieniu w związku ze sprawą, a także poza nią.

„Nielubiana” to klasyczny kryminał, który posiada wszystkie cechy gatunku, a przy tym nie powtarza schematów. Nie ma gęsto ścielących się trupów i nadmiaru krwi (może poza jednym wyjątkiem brutalnego okaleczenia), raczej racjonalne śledztwo, przesłuchiwania świadków, poszukiwania danych w Internecie, asystowanie przy sekcji zwłok. Wydawałoby się, że nic nadzwyczajnego, a jednak tego oczekujemy po dobrym kryminale.

Niezły początek serii. Warto spędzić czas z sympatyczną parą detektywów.