Księżyc nad Karoliną recenzja

 Po tej autorce bardziej bym się spodziewała  romansidła, a tu zaskoczenie oczywiście romansik jest ale najbardziej wciąga nas wątek kryminalny, wątek o braku miłości rodziców do własnych dzieci, o znęcaniu się nad dziećmi w sposób fizyczny jak i psychiczny, podeptane człowieczeństwo, przemoc, ból i poniżenie. A wszystko to w imię Boga lub po to żeby nauczyć dziecko dobrych manier. Niektórzy rodzice nigdy nie powinni zostać rodzicami. 

 Mija osiemnaście lat od bestialskiego mordu małej ośmio letniej Hopy - ukochanej przyjaciółki, siostry, córki. Śmierć dziewczynki wstrząsnęła całym miasteczkiem, odbiła piętno na bliskich . Nic już nie było takie samo.
 
 Po osiemnastu latach Tory wraca do miasteczka Progress, żeby stawić czoło duchom przeszłości, które ją prześladują. Do Progress gdzie wszyscy ją znają, gdzie wszyscy interesuję się życiem innych, gdzie nikt nie umie dotrzymać tajemnicy. Zamieszkuje w domu swojego dzieciństwa, otwiera sklep z pamiątkami. Wszystko powinno toczyć się w jak najlepszym porządku, ale Tory posiada niezwykły dar, dar widzenia- przewidywania różnych wydążeń, które burza jej zaplanowane życie, dar z którym stara się ukrywać, żeby nie być wyśmianą, bo nie wszyscy jej wierzą. 

 Cała historia wciąga nas już od pierwszych stron. Autorka bardzo umiejętnie myli tropy, buduje napięcie, tworzy intrygę i rozwija romanse.