Izabela. Świat w płomieniach recenzja

„Izabela. Świat w płomieniach” Krzysztofa P. Czyżewskiego to całkiem inna odsłona powieści historycznej, z jaka dotąd nie miałam do czynienia. Książka jest dynamiczna, pełna zagadek i intrygująca. Postacie historyczne mieszają się w niej z fikcyjnymi i tworzą świat, który fascynuje i wciąga.

Główną bohaterką książki jest księżna Izabela Czartoryska – jedna z bardziej znanych i wzbudzających zainteresowanie kobiet, żyjących na przełomie XVIII i XIX wieku. Wielka mecenaska kultury i osoba próbująca zachować dziedzictwo historyczne Polski, która w czasie jej życia zniknęła z mapy Europy, w powieści Krzysztofa P. Czyżewskiego stara się odkryć, jakie znaczenie ma tajemnicza fibula, czyli zapinka do odzieży. Księżna weszła w jej posiadanie, tak jak i wielu innych artefaktów, jednak ta fibula, medal oraz szkatuła, w której są przechowywane, są obiektem pożądania nieznanych ludzi. Czartoryska wyrusza w ryzykowną podróż do Torunia, gdzie próbuje odkryć tajemnice powyższych przedmiotów.

„Izabela. Świat w płomieniach” nie jest typową powieścią historyczną. Jej bohaterowie prowadzą śledztwo, zaglądają do bibliotek, kościołów, szynków, by odkryć, w czym tkwi moc posiadanych artefaktów. Spotykają się tam z ludźmi, którzy opowiadają im fascynujące historie dotyczące przeszłości poszczególnych obiektów architektonicznych. Jednocześnie wiele uwagi poświęcają postaciom historycznym, ale takim mniej znanym, a jednak istotnym z punktu widzenia historii lokalnej. Intryga związana z medalem i fibulą jest związana z Toruniem i walką mocarstw o władzę w tym mieście, co akurat bardzo celnie trafia w moje gusta, bo jestem zakochana w tym mieście. Miło mi było wędrować razem z bohaterami ulicą Mostową, Ciasną i Szeroką, by dotrzeć do Starego Rynku i podziwiać kunsztowne kamienice otaczające ratusz. A do tego delektować się toruńskimi piernikami.

Książka wciąga jak dobry kryminał. Czyta się ją bardzo dobrze i szybko. Widać, że autorowi zależało na oddaniu realiów historycznych, choć oczywiście w większości jest fikcją literacką. Wydaje się jednak, że nie do końca poradził sobie z autentycznym oddaniem stosunków społecznych epoki. Ten brak jednak rekompensuje dynamiczna akcja, pełna przygód i tajemnic. „Izabelę” warto zatem czytać w celach rozrywkowych. Jest również ciekawym źródłem wiedzy o faktach historycznych epoki. Zdecydowanie nie jest biografią.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta w serwisie nakanapie.pl.