Jesień na ulicy Czereśniowej recenzja

Jesień. Nie tylko za oknem, ale i w książkach. Tak to już jest, że wraz ze zmieniającą się porą roku na świecie, zmieniają się również książki na naszej półce, która jest w pokoju dziecięcym. Obok małych łóżek, by lekturki były na wyciągnięcie ręki. Wśród jesiennych książek znalazła się również Jesień na ulicy Czereśniowej.

Nowość Dwóch Sióstr zamyka całoroczny cykl Rotraut Susanne Berner, uznanej graficzki i ilustratorki niemieckiej, trzykrotnie nominowanej do nagrody im. Hansa Christiana Andersena. Jak zwykle 14 stron (34x26 cm), siedem wielkich rozkładówek, na których kolejno widać dwupiętrowy budynek zamieszkiwany przez trzy rodziny, gospodarstwo rolne i stację benzynową, dworzec kolejowy, centrum kultury i przedszkole, rynek, centrum handlowe i park. Ci sami główni bohaterowie, których można obserwować w ciągu całego roku. W tle mnóstwo innych postaci, a wiele z nich pojawia się na kolejnej stronie. Jeśli ktoś nie posiada wcześniejszych części – nic nie szkodzi, książkę można spokojnie traktować jako odrębną całość – czytać tylko i wyłącznie jesiennie: dzieci zaobserwują w niej jak wygląda świat o tej porze roku: ptaki odlatują do ciepłych krajów, gałęzie głogu uginają się pod ciężarem dojrzałych owoców, na nitce suszą się dopiero co przyniesione z lasu grzyby, ktoś puszcza latawca, w ogrodach cieszą oko dorodne jabłka i dynie. A na Ulicy Czereśniowej toczy się codzienne życie: mieszkańcy spieszą do pracy, na zakupy, do przedszkola, spacerują, bawią się, tańczą. W książce nie ma tekstu – są tylko ilustracje. Trochę niesprawiedliwe to moje określenie tylko. Są one bowiem doskonałym pretekstem do tego, by czytać książkę po swojemu: tworzyć tekst, opowiadać, wymyślać dalsze losy bohaterów, dopowiadać zakończenie. Takie czytanie rozwija słownictwo, poszerza wiedzę dziecka o świecie i buduje więzi między najbliższymi.