Kochaj i tańcz 20 lat wcześniej recenzja

Ponieważ książka została napisana na podstawie filmu, nie spodziewałam się po niej niczego wielkiego i miałam rację. Film oglądałam i był super, a książka może być, ale nie jest to żadna perełka. Manula Kalicka opowiada dwie historie matki i córki, dziejące się w latach 1983 i 2008.


Szczerze mówiąc liczyłam na to, że pojawią się jakieś opisy tańców, tych które tańczyła chociażby główna bohaterka, ale niestety przeliczyłam się. Zamiast tego było po prostu napisane, że tańczyli szansę. Chociaż rozumiem, że komuś to nie jest tancerzem trudno jest to opisać, możliwe, że gdybym nie oglądała filmu to też bym inaczej na to patrzyła.

Gdybym miała wybrać, która historia podoba mi się bardziej- Basi czy jej córki Hani. To definitywnie wybrałabym historię Basi, ponieważ jest dłuższa i wydaje mi się, że są lepsze opisy, i że w tą część książki p. Manula włożyła całe swoje serce.

Basie zostaje sama w ciąży, jej chłopak Janek zostawił ją i dziecko, ponieważ wybrał karierę, wybrał taniec.

25 lat później, jej córka Hania poznaje Wojtka- tancerza, lecz sama jest zaręczona ze Sławkiem, staje przed trudnym wyborem. Po pewnym czasie i dla niej, dzięki Wojtkowi taniec staje się pasją. Basia z grzecznej i poukładanej dziewczynki, staje się pewną siebie kobietą.

Ogólnie książkę czyta się bardzo szybko. Co do okładki postacie na niej nie są za duże, lecz dla mnie jest w sam raz. Przedstawia Wojtka i Hanię jest zdjęcie z filmu.

Książka pokazuje jak nasze życie często zmienia bieg, i nawet gdybyśmy sobie wszystko zaplanowali, to życie potoczy się i tak swoim biegiem, ale musimy pamiętać, że nasze decyzje mają na to wpływ.

Moja ocena: 7/10