Krysia. Mała książka wielkich spraw recenzja

Krysia - Mały Wielki Człowiek - o mądrości życiowej i skłonieniu nas DOROSŁYCH do refleksji.

Po drugą książkę Michaliny Grzesiak "Krysia. Mała książka wielkich spraw" sięgnęłam zachwycona pierwszą ksiąską, która pokazała nam jak wygląda życie, trudy życia, jakie zmiany jakie zachodzą w kobiecie, mężczyźnie, relacjach między dwojgiem kochających się ludzi, relacjach międzyludzkich, relacjach z dziećmi.

Książa oczarowała mnie od samego początku, piękne grafiki, okładka, książka którą czyta się lekko i przyjemnie (nic tak nie męczy jak miniaturowy druk).
Już na początku poznajemy główną bohaterkę - pięcioletnią Krysie która wyraża swoje zdanie na każdy temat, nie boi się mówić co myśli a jej refleksje na prawdę skłaniała do myślenia.

"Ta książka pokazuje jedynie świat oczami mojego dziecka, a widzenie i rozumienie u pięciolatki to jest jakby wyższy stopień wtajemniczenia, którym się dzielę, uznawszy że warto."

Krysia wychowana w duchu tolerancyjności, poszanowania do drugiego człowieka wie że to nie płeć ją definiuje - dla niej normalne jest to że dziewczynka może chodzić w spodniach, skakać po drzewach, tańczyć hip-hop a chłopiec (tutaj też duża rolę gra młodszy brat Jerzy) może ubierać się w spódniczki i tańczyć balet czy malować paznokcie na czerwono. Brak uprzedzeń, czyta głowa i szczerość to w dzieciach coś co najpiękniejsze, coś co my powinniśmy w nich pielęgnować a czasem nawet się od niech tego uczyć.

Książka napisana w sposób opowiadający różne historie, różne wydarzenia ale porusza tematy ważne. Gdybyśmy kierowali się takimi przekonaniami jak Krysia to nie byłoby na świecie rasizmu, homoseksualiści nie byli by wytykani palcami i szykanowani - a dzieci wchodziłyby w dorosłość bez uprzedzeń.
Dla dzieci wszystko jest proste co jeszcze bardziej pokazuje jak łatwo sobie komplikujemy dorosłe życie...

-Wiesz co jest najważniejsze, mamo?
-No co? - zapytałam z zaciekawieniem, kończąc piżamowy niuch i podnosząc kącik ust w lekkim uśmiechu. - Co jest najważniejsze?
-Najważniejsze na świecie to jest przytulnięcie. Dobre przytulnięcie rozwiązuje wszystkie problemy. Musimy się dużo przytulać, szczególnie na noc i szczególnie kiedy jesteś smutna - powiedziała cichutko, ściskając jednocześnie moje ramię i kawałeczek szczurzej nogi z pluszu.

Autorka na wstępie twierdzi, że opowieść o Krysi nie jest przewodnikiem który poprowadzi przez gąszcze rodzicielskich wyzwań - a ja myślę inaczej, właśnie że jest przewodnikiem a my, uważni czytelnicy - możemy się z niej dowiedzieć więcej o wychowaniu i empatii niż z nie jednego promowanego dla rodziców poradnika.Książka do przeczytania dla każdego rodzica!