Wszyscy jesteśmy łotrami recenzja

„Wszyscy jesteśmy łotrami” to młodzieżowa fantastyka, która dostarczyła mi więcej emocji, niż się spodziewałam. Zasady są proste: raz na dwadzieścia lat siedem osób z siedmiu rodzin bierze udział w krwawym turnieju na śmierć i życie. Zwycięzcą zostaje osoba, która przetrwa jak najdłużej żywa. Wstrząsające jest to, że osoby biorące udział w turnieju nie są sobie obce. Niektórzy z nich byli przyjaciółmi, każdy ma rodzinę i swoją własną historię, lecz zasady są jasne. Ze wszystkich wybranych osób żywa może pozostać tylko jedna.

Niesamowicie łatwo się w tę książkę wkręcić, a gdy to już się stanie, to ciężko się od niej oderwać. Emocje biorą tutaj górę. Wszystko, co się dzieje, jest nieprzewidywalne, a gdy już myślałam, że rozgryzłam, jak się skończy ta opowieść, to wszystko wywróciło się do góry nogami. W dodatku to, jak jest napisana ta książka, sprawiło, że bardzo łatwo było mi się utożsamić z bohaterami i niewiarygodnie się stresowałam, czytając ją, bo bałam się, co może się stać.

Jeżeli chodzi o bohaterów to… Alistair Lowe skradł mi serce. Chciałabym opowiedzieć o nim wszystko, o jego postawie, uczuciach i czynach, ale nie chcę spoilerować. Jest to bohater, którego po prostu trzeba poznać, aby zrozumieć, o czym mowa. Oprócz tych cudownych bohaterów byli również ci irytujący i doprowadzający mnie do szału, a dokładniej była ich dwójka: Gavin i Elinor. Ojj oni potrafili nieźle podnieść mi ciśnienie i to w taki sposób, że miałam ochotę rzucić książką, a jednocześnie w ogóle się od niej nie odrywać.

Pomysł na fabułę tej książki był niesamowity, a wykonanie jeszcze lepsze. Jestem pod wielkim wrażeniem i myślę, że każdemu, kto pozna tę historię, zostanie ona w pamięci, bo jest niebanalna i unikatowa. Trochę jest to podobne do „Igrzysk Śmierci”, gdzie również odbywał się taki krwawy turniej, ale równocześnie to coś całkiem innego i nowego.

O zakończeniu tej książki nie ma co dużo mówić. Tu jest po prostu potrzebna kolejna część, bo ta brutalna i tajemnicza historia jeszcze się nie skończyła. Ta opowieść zdecydowanie warta jest przeczytania.