Korzenie recenzja

Zapraszam na mojego instagrama z recenzjami innych książek: @chomiczkowe.recenzje

"Korzenie" Hanny Król to książka, do której mam ambiwalentny stosunek. Mam wrażenie, że pomysł jest lepszy niż wykonanie w tym przypadku.

Najmocniejszą stroną tej książki jest fabuła, choć i ona ma wadę, o czym zaraz. Pomysł na powieść jest naprawdę ciekawa i wciągnąłem się w nią. Zwłaszcza, że całość zaczyna się od mocnego uderzenia. Niestety potem akcja trochę siada, są małe przebłyski, zdążamy do punktu kulminacyjnego, który jest moim zdaniem zbyt krótki, a cała historia okazuje się jedynie wprowadzeniem do kolejnej części. Nie mówię, że jej nie przeczytam, ale uważam, że pierwsza część również powinna dać coś od siebie, prócz zapoznania nas z realiami i bohaterami.

Co do bohaterów właśnie, to główna postać, Vittoria Ancoralis nie przekonała mnie do siebie. Częściej irytowała mnie swoim zachowaniem niż kibicowałem jej. Zdecydowanie lepiej wypada na tym tle jej kongward, Kamiel Aequus, który skrywa niejedną mroczną tajemnicę, a także Visionario, stojący za całą intrygą. Tych dwóch sprawia, że cała powieść nabiera głębi.

Największym minusem całej historii są jednak zbędne opisy świata. Super, że akcja dzieje się w tak rozbudowanym i fascynującym świecie, jednak część podanych informacji nie wnosi nic do fabuły, która nie utraciłaby na wycięciu lub skróceniu opisów.

Dodatkowo, podobały mi się nawiązania do współczesnego świata, jak dyskryminacja czy kontrola obywateli przez rządzących.

Chętnie przeczytam kontynuację, jeśli powstanie, by zobaczyć jak potoczyły się dalsze losy bohaterów oraz by sprawdzić jak autorka poradziła sobie z kolejną częścią.

Co do aspektów graficznych, okładka podoba mi się, choć nie jest jakaś mega super, po prostu okej. Jestem bardzo miło zaskoczony jeśli chodzi o jakość okładki. Choć książkę woziłem codziennie w torbie to żaden z rogów się nie zagiął, a grzbiet nie ma zagięcia od czytania. Nieco przeszkadzała czcionka i mała interlinia, przez co nieco bolały mnie oczy od czytania.