Cipher recenzja

Po thrillery sięgam raz na kilka miesięcy, ale mam takie szczęście, że trafiam na naprawdę trzymające w napięciu. Muszę przyznać, że tym razem z wyborem było dość dziwnie, ponieważ tytuł jakiś taki, że nie do końca wiadomo jak go wymówić - "Cipher". Pierwszej spontanicznej sugestii polskiej wymowy nawet nie przytaczam, bo aż wstyd się przyznać, co podpowiedziała mi dość prześmiewcza w tym wypadku wyobraźnia (tak, musiałam sprawdzić w słowniku, co znaczy to słowo po angielsku), ale opis okazał się dość intrygujący, no i wydawnictwo, które dobrze kojarzę (Świat Książki). Nazwisko autorki - Isabella Maldonado - niewiele mi mówiło, ale notka o jej doświadczeniu jako agentki FBI z pewnością przyczyniła się do przeważenia szali niepewności.

Od samego początku dzieje się sporo. Autorka prowadzi czytelnika przez kolejne rozdziały w taki sposób, że książkę naprawdę trudno odłożyć chociażby na chwilę. Choć w zasadzie dowiadujemy się stosunkowo szybko, kto jest odpowiedzialny za całe przedstawione zło (później nawet okazuje się, że tego zła jest znacznie więcej!), to pokazanie drogi agentów specjalnych FBI do rozszyfrowania tej naprawdę mrocznej sprawy jest pełne niespodziewanych zwrotów akcji. Odnosi się wrażenie, jakby autorka celowo nie nakreśliła wcześniej scenariusza wydarzeń, a podążała raczej za instynktem i konkretną chwilą. Moim zdaniem osiągnięty rezultat jest godny podziwu, ponieważ z książką jest naprawdę ciężko się rozstać w trakcie lektury, a napięcie towarzyszące bohaterom (szczególnie pod koniec) w pełni da się odczuć na sobie. Podczas ostatnich kilkudziesięciu stron towarzyszył mi niesamowity niepokój o to, co przyniesie kolejny rozdział. Z trudem byłam w stanie opanować drżenie rąk - tak bardzo byłam przejęta tym, co za moment może się wydarzyć. Choć to nie jest książka, która zostaje z czytelnikiem na dłużej, by skłonić go do analizy tego, co właściwie zaszło, to muszę przyznać, że porusza sporo wrażliwych strun w człowieku. Być może ma to związek z tym, że część akcji toczy się wokół młodych i praktycznie bezbronnych dziewczyn, które nie mają w nikim wsparcia, a ich jedynym ratunkiem może być tylko ta, która już raz uciekła bestii...

Czy było coś, co wymagałoby poprawy? Tak, postawiłabym na staranniejszą korektę, bo o ile jestem tolerancyjna w przypadku nielicznych niedociągnięć, tak tym razem nie skończyło się chyba nawet na kilkunastu.

Książka wciąga niesamowicie. Autorka w sprytny sposób nakierowuje czytelnika na pewne tropy, ale jak się okazuje, rozgryzienie kolejnych wydarzeń nie jest tak oczywiste, jak byśmy sobie wyobrażali. Końcówkę czytałam z drżącymi rękami, ale nie mogę wybaczyć urwanego jednego z wątków, którego nie zdradzę z uwagi na to, że pojawił się w okolicach kulminacyjnego momentu.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.