Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy recenzja

"Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy" to kolejna książką Sergiusza Piaseckiego którą przeczytałam. Gdyby nie Wasze opinie o twórczości tego pisarza, który nie zapisał się tak w masowej pamięci jak choćby Jerzy Andrzejewski czy Jarosław Iwaszkiewicz, pewnie nie sięgnęłabym po jego utwory.
Niezwykle barwna jest biografia Sergiusza Piaseckiego, który w młodości trudnił się przemytem a za napad na pasażerów kolejki został nawet skazany na karę śmierci zamienioną następnie na 15 lat więzienia. Ostatecznie za kratkami spędził dwa lata i to właśnie w tamtym okresie napisał swoje najbardziej znane dzieło - "Kochanka Wielkiej Niedźwiedzicy".

To oparta na wątkach autobiograficznych opowieść o życiu na pograniczu polsko-radzieckim w latach 20-tych XX wieku. Jej bohaterem jest Władek Łabrowicz który za namową kolegi przyjeżdża do małej miejscowości przygranicznej Raków i dołącza do licznej rzeszy lokalnych przemytników którzy przez zieloną granicę przenoszą na plecach kilogramy różnych towarów które następnie są sprzedawane miejscowym kupcom. To praca wyczerpująca fizycznie ale też niezwykle niebezpieczna gdyż na przemytników czekają po jednej i drugiej stronie uzbrojone patrole.
Włodek szybko wdraża się w tę pracę. Zarabia duże pieniądze, nawiązuje liczne przyjaźnie i powoli nie może już żyć bez tej nutki ryzyka i adrenaliny.
Nie omijają go jednak wpadki i niepowodzenia - areszt, fałszywe oskarżenia czy konieczność ukrywania się całymi miesiącami przed wymiarem sprawiedliwości. Wykruszają też przyjaciele wokół niego - giną od kul granicznych patroli, inwestują zarobione pieniądze w małe biznesy i wybierają spokojne życie.

"Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy" to niezwykle dynamiczna, barwna opowieść o życiu którego autor miał okazję sam zasmakować. Wydaje mi się że to właśnie zadecydowało o sukcesie tej książki - autentyczność i realizm. Wartka akcja przeplatana jest subtelnymi opisami przyrody a konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy jest dla bohatera nie tylko drogowskazem ale też synonimem domu i wspólnoty bo przyjaźń i wierność przyjaźni dla przemytników jest sprawą honoru.

Polecam Wam tę lekturę. A tym którzy już czytali dziękuję za zainspirowanie mnie do sięgnięcia po książki Sergiusza Piaseckiego.