Galeria umarłych recenzja

Panie Carter, znowu mnie Pan wciągnął w swój chory świat, pełen ohydy, przemocy, inteligentnych morderców i jeszcze bardziej inteligentnych detektywów. Pan, Panie Carter, wiej jak to zrobić, żeby czytelnik nie mógł wypuścić książki z rąk. Ja też bym nie wypuściła, gdyby nie to, że oczy odmówiły mi w pewnym momencie posłuszeństwa i przestały współpracować. Dżizas, jak ja bym chciała zajrzeć do Pana głowy Panie Carter! Co się tam w środku musi dziać, żeby wymyśleć takie historie?!
Panie Carter jesteś Pan mistrzem w swoim gatunku, i chociaż wzdragam się czasami ze wstrętu, oburzam się i krzywię, to będę czytać Pana książki. Sama nie wiem dlaczego. Może dlatego, że uwielbiam Huntera? Garcia też niczego sobie. Razem tworzą świetny duet, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. A to, jak Hunter wpada na rozwiązanie zagadek jest po prostu niemożliwe. Za to i za zakończenia, które zawsze zostawią mnie z otwartą buzią, KOCHAM PANA PANIE CARTER!
PS. Jestem bezkrytyczna, jeśli chodzi o twórczość Cartera. Nie umiem skrytykować :)