Dobrze się myśli literaturą recenzja

Autor jest literaturoznawcą, historyk literatury, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Napisał bardzo ciekawą książkę o literaturze, tej z kanonu lektur, i tej współczesnej, czytanej chętnie. Jest to książka, która analizuje literaturę i kulturę w sposób ciekawy, a zarazem przystępny czytelnikom.
Nie ze wszystkimi tezami się zgadzam, nie wszystkie omawiane książki czytałam, ale wszystkie tezy są głębokie i warte przemyślenia.
Wszyscy, którzy analizują tę książkę, zwracają uwagę na tekst o Kraszewskim, który pokazuje tego zapomnianego pisarza w nowym świetle, jako człowieka, który był tytanem pracy, pisał po 7 książek rocznie, ale był też sprawnym dziennikarzem i agentem... A przy tym potrafił z literatury utrzymywać 4 domy!
Warty analizy jest też tekst o ekonomii i "Lalce'. Niekoniecznie zgadzam się ze wszystkimi interpretacjami pana profesora, ale chylę czoła przed tekstem: bo pokazuje, że książka ta jest bardzo ciekawa, bo pokazuje, że Prus był jednym z najwybitniejszych pisarzy świata (z czym się zgadzam), bo pokazuje jak w nowoczesnym świecie pieniądz zawłaszcza wszystko....
Inne arcyciekawe eseje to eseje o powieści historycznej a seriale historyczne i eseje o najciekawszych powieściach ostatnich lat: o 'Drachu' Twardocha, o 'Sońce' Karpowicza, o 'Księgach Jakubowych' Tokarczuk, o 'Wchodzie' Stasiuka oraz .... i o 'Koronie ze śniegu i krwi' Cherezińskiej.
Z esejów wyłania się obraz oczytanego erudyty, który rozmyśla nad literaturą polską, ale i lubi poczytać sobie coś dobrego i ciekawego albo obejrzeć serial historyczny typu 'Rodzina Borgiów'.
Bardzo mi odpowiadały peany na temat książki pana Stasiuka, bo i ja jestem jej wielką fanką. Pan profesor opisał to, co mnie w niej zachwyciło, a czego nie potrafiłam zwerbalizować.
Chciałam jeszcze zwrócić uwagę na analizy powieści historycznych i filmów historycznych. Autor wyraża opinię, iż obraz zabija historyczność. I tezę tę pogłębia. Bardzo ciekawe rozważania. No i opisuje rozmaite typy powieści historycznych, wśród nich pisarstwo Teodora Parnickiego, które wspominam źle, bo to trudna lektura. Ale i książki Dumasa i fantastykę historyczną. Bardzo pogłębione, godne profesora analizy. Już od dawna zastanawiałam się nad tymi kwestiami i cieszę się, że profesor literatury zabrał głos w tej sprawie.
Na początku książki jest też mowa o zastępowaniu tradycyjnych książek gatunkami internetowymi... Bardzo ciekawe, po raz kolejny to powtórzę.

Książce daję 8 wielkich gwiazdek i życzę sobie więcej takich.