Wielkie nadzieje recenzja

Książkę „Wielkie nadzieje” Charlesa Dickensa od dawna miałam w swoich czytelniczych planach. Jednak dopiero zbliżająca się premiera filmu na podstawie tej powieści, zmobilizowała mnie do jej przeczytania. Kilka słów o treści... Anglia, koniec XIX wieku. Bohaterem jest Pip, którego poznajemy jako dziecko. Jest sierotą, którego wychowuje siostra i jej mąż, pracujący jako kowal. Pewnego dnia pomaga więźniowi, który potem i tak zostaje schwytany. Jednak to spotkanie na zawsze będzie tkwić w jego pamięci. Teraz pracuje w kuźni, gdzie w pocie czoła oddaje się temu zajęciu. Aż tu nagle na horyzoncie pojawia się bogata i ekscentryczna panna Havisham i jej wychowanka Estelle. Chłopak zakochuje się w młodej, ale i dość chłodnej dziewczynie, ale dobrze wie, że jego niska pozycja społeczna jest przeszkodą nie do przeskoczenia. Aż tu nagle ktoś tajemniczy ofiarowuje mu dużą sumę pieniędzy. Pip wkracza na londyńskie salony. Ale w życiu nie ma nic za darmo. Jaką cenę przyjdzie mu za to zapłacić? Jakie konsekwencje go czekają? Niesamowita lektura, którą połknęłam z przyjemnością za jednym razem. Plusem jest nie tylko poruszana tematyka, ale także cała plejada oryginalnych bohaterów, świetny styl i narracja oraz plastyczny, barwny język. Poza tym szczypta groteski, nieco humoru, sporo życiowych dylematów i psychologicznych motywów oraz miłosne zawirowania, to kolejne atuty. Całość tworzy niezwykle wciągającą historię, od której trudno się oderwać. Jest to bowiem opowieść o życiu i śmierci, nadziei i utracie wiary, bogactwie i biedzie, przyjaźni, miłości, ale i samotności. Polecam serdecznie!!

Moja ocena: 5/6