Pani Bovary recenzja

"Pani Bovary" Gustave Flaubert

Emma poszukuje miłości u boku statecznego finansowo mężczyzny. Los w pewnym momencie przecina drogi kobiety i młodego lekarza Karola Bovary. Wprawdzie nie jest on wymarzonym kandydatem, lecz z małżeństwem Emma wiąże spore nadzieje. Jednak z czasem związek zaczyna przytłaczać panią Bovary...
"Pani Bovary" to pozycja, o której słyszał zapewne każdy miłośnik dobrej literatury. Wpisuje się ona już do kanonu klasycznych utworów francuskich, a także światowych. Książka do tego miejsca dotarła, ponieważ ma w sobie fascynującą historię, autor wybitnie porusza się między słowem, metaforą i symbolami, a do tego posiada ponadczasowe przesłanie, aktualne również dziś.
Gustave Flaubert stworzył opowieść wykraczającą daleko poza czasy, w jakich ona powstała, a która jednocześnie jest trwale w nich zakotwiczona. Uniwersalny bowiem pozostaje frapujący portret psychologiczny głównej bohaterki oraz wcześniej wspomniane przeze mnie przesłanie płynące z historii. Oprócz tego autor wprost genialnie oddał w "Pani Bovary" ten charakterystyczny dla Francji klimat tamtych lat.
Najciekawszym elementem powieści jest wykreowana arcygenialnie sylwetka Emmy Bovary, która prezentuje sobą postać tragiczną. Flaubert dołożył wszelkich starań, by czytelnik otrzymał jak najpełniejszy obraz psychologii, mentalności kobiety, a także szczegółowo poznał jej punkt widzenia wielu spraw i perspektywę patrzenia na własne życie. Z zainteresowaniem, ale też swego rodzaju współczuciem obserwujemy postępujący upadek głównej bohaterki, jej depresję, obłęd; konsekwencje niespełnienia w życiu Emmy przekładają się na relacje rodzinne, atmosferę panującą w domu.
Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak autor detalicznie ukazuje portret psychologiczny tytułowej bohaterki i jej życie osobiste, między innymi dzięki temu powieść stanowi skarbnicę symboli, alegorii, motywów, a rozpisywać się o niej można godzinami.
Warto zauważyć, iż Gustave Flaubert nieustannie krytykuje środowisko bogatego mieszczaństwa, nie przebiera w słowach, jest całkowicie zero-jedynkowy. Postrzega ową niszę społeczną jako wyjątkowych materialistów i egoistów, którym brakuje ogłady, ambicji i radości z życia, ponieważ umieją cieszyć się tylko bogactwem.
Język, w jakim poprowadzona jest "Pani Bovary" nie należy do najprostszych. By wynieść z opowieści o Emmie, jak najwięcej trzeba wyjątkowo skupić się na treści lektury, analizować krok po kroku, by nic nie umknęło naszej uwadze, inaczej po prostu się zgubimy.
Podsumowując, powieść Flauberta to z pewnością literatura wyższych lotów, która wymaga od czytelnika nieco więcej niż inna książka. Napisana jest nieco górnolotnym stylem, a pomiędzy wierszami znajduje się coś jeszcze, co warto wyłowić, by uzyskać pełny obraz dzieła, jakim jest "Pani Bovary". Autor skonstruował naprawdę genialną wchodzącą w nurt realizmu opowieść o niespełnieniu, obłędzie, małżeństwie, miłości, a także ludzkich pragnieniach i żądzach, którą warto znać.
⭐6,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Marginesy.