Ostatni recenzja

John Keller jest historykiem. Przegląda swój telefon, kiedy zupełnie znienacka zastaje go istny koniec świata. Znikają przedmioty, a ocalali ludzie uciekają, próbując ratować siebie i innych na drugim końcu globu. Jakby tego było mało, wkrótce zostaje znalezione ciało małej dziewczynki. Jak można się domyślać, wszyscy nabierają wody w usta. Nikt nic nie widział, nie słyszał, morderca nie był gościem hotelu. Ktoś jednak dopuścił się zbrodni. Czy ocalałym uda się odkryć prawdę i zachować pozory cywilizacji przed jej ostatecznym upadkiem?

Jedna katastrofa na skalę światową, zwiastująca nadchodzący kres wszystkiego i wszystkich. Historia morderstwa, śledztwa, tajemnicy. Skrywa je sam hotel. Znika dosłownie wszystko. Hanna Jameson serwuje czytelnikowi nieoczywistą powieść postapokaliptyczną. Nic dodać, nic ująć.

„Ostatni” to tytuł odnoszący się zarówno do zbiorowości, jak i jednostki. Jednym z owych ocalałych jest John, który - jak na historyka przystało - prowadzi skrupulatne zapiski z apokalipsy. Stanowią one niejako dziennik z tej zagłady, relację jednego z ostatnich żyjących obserwatorów. Świadectwo dla przyszłych pokoleń. Tylko czy tutaj jest jeszcze nadzieja na normalność? Sprawdźcie. Powieść przedstawia też obraz ludzi, którzy próbują sobie jakoś poradzić w obliczu zagłady. Naturalnym odruchem jest ucieczka w konfrontacji z zagrożeniem. Ja dodatkowo pewnie byłabym zdezorientowana i sparaliżowana strachem. 

Sięgając po debiut Hanny Jameson, przygotujcie się na lekką, wciągającą historię postapokaliptyczną z kilkoma innymi wątkami. Koniec cywilizacji to centrum zainteresowania, ale pojawiają się tu również dodatkowe motywy. Lektura zajmie Wam kilka wieczorów. Polecam i czekam na inne tytuły autorki. Zapowiada się wyśmienicie!

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.