Na skraju załamania recenzja

Deszczowa noc, głuche telefony i to okropne poczucie winy...

B. A. Paris jest jedną z moich ulubionych zagranicznych autorek tworzących thrillery psychologiczne. Jej książki zawsze są dla mnie bardzo ekscytujące. Dodatkowo styl pisania autorki, powoduje, że książki czyta się bardzo szybko. "Na skraju załamania" była bardzo przyjemną lekturą, ale muszę przyznać, że inne byłe lepsze. Jak na razie "Za zamkniętymi drzwiami" to zdecydowany mój numer jeden i ciężko mi trafić na książkę autorstwa Paris, która dorównałaby tej historii.

"Na skraju załamania". Jest to thriller, który bardzo powoli kształtuje swoją akcję, a kończy się takim wielkim "bum". Śledząc historię głównej bohaterki, próbujemy poskładać to, co dzieje się w jej życiu. Wszystko zaczęło się od momentu, kiedy wracając na skróty, ze spotkania z kolegami z pracy nie zatrzymała się, by pomóc pewnej kobiecie, której samochód popsuł się w środku lasu podczas burzy. Następnego dnia odkryto, że kobieta została zamordowana. Cass — główna bohaterka, obwinia się o śmierć tej kobiety, ponieważ czuje, że mogła coś zrobić i w jakiś sposób jej pomóc. To wydarzenie wywraca jej życie do góry nogami. Podczas gdy ona próbuje wrócić do normalności, wszystko jak na złość staje się dziwne — mąż, przyjaciółka, całe wręcz otoczenie sprawia, że czuje się szalenie nienormalnie. Od czasu morderstwa całe życie wymyka się jej spod kontroli — Cass jest na krawędzi utraty rozumu. Niepokój i poczucie winy — kobieta pragnie, aby to uczucie w końcu zniknęło. Zaufanie do siebie i bliskich jest coraz mniejsze. Co by było, gdy jednak zatrzymała się w tę deszczową noc?

Fabuła książki nie jest niczym oryginalnym, ale napięcie prowadzące do zwrotu akcji pod koniec wynagradza całość. Szczerze mówiąc, to takiego obrotu spraw kompletnie się nie spodziewałam. Uwielbiam tę tajemnicę, która za wszystkim stoi. W tej historii poczujemy także przyjemny dreszczyk emocji, a wszystko podane jest "jak na tacy". Polecam każdemu, kto ma ochotę na lekki i szybki thriller.