Srebrny Kruk recenzja

Ci, którzy w Cesarstwie Ingradyjskim próbują coś znaczyć lub sięgnąć po więcej niż jest im dane muszą nauczyć się poruszać w ciemnościach. W końcu to nie na scenę skąpaną blaskiem reflektorów powinniśmy kierować oczy. Rozgrywka, której stawką są losy kraju oraz jego mieszkańców dzieje się za kulisami, a jej przebieg często jest okrutny i pozbawiony jakichkolwiek zasad. Ale ten z graczy, który po swojej stronie posiada Vendoma Tasartira, może liczyć na "przychylność losu".

Siedem różnych opowiadań osadzonych w różnych lokalizacjach i innym czasie, dotyczących wydarzeń, które w jakiś sposób mogą wpłynąć na przyszłość cesarstwa. Ich wspólnym mianownikiem staje się niezwykła postać. Profesor akademicki, posługujący się zakazanym industria magicae, a na dodatek szpieg. Pojawia się zawsze tam gdzie dzieje się coś ważnego, a jego obecność zdaje się zwiastować rychłą śmierć. Vendom Tasartir postać, która dzierży więcej władzy i wpływów niż na to wygląda.

W związku z tym, że gra toczy się zazwyczaj o wysokie stawki, a każdy chce postawić na swoim, rozlew krwi wydaje się nieunikniony. W wir niebezpiecznych wydarzeń porywani są często również niewinni i niczego nieświadomi bohaterowie, którzy chcąc nie chcąc muszą ponieść pewną ofiarę na rzecz tych pociągających za sznurki. Intryga goni intrygę, plan niweczy plan, a raz wpadając w sieć kłamstw ciężko się z niej wyplątać.

Muszę przyznać, że skomplikowane, a czasami wieloczłonowe imiona i nazwiska bohaterów przysparzały mi więcej problemów niż sam język, który jest jednak trochę trudniejszy. Ale karczemnej mowy też nie brakuje. A wszystko w zależności od tego z jakim towarzystwem mamy do czynienia.

Moim zdaniem „Srebrny Kruk” w ciekawy sposób opowiada o Cesarstwie Ingradyjskim, przybliżając nam jego lud, zwyczaje, wierzenia oraz rozgrywki polityczne. Jeżeli macie ochotę bawić na dworach w towarzystwie niebezpiecznych ludzi, to ta książka może być strzałem w dziesiątkę!

Dziękuję za możliwość przeczytania książki Wydawnictwu Abyssos.