Cały jestem twój recenzja

Lilianna od samego początku była inna od reszty i musiała mierzyć się z wieloma przeciwnościami. Kobieta została porzucona przez rodziców i wychowywała się pod czułym okiem opiekuńczego dziadka. Wyśmiewana w szkole nigdy nie miała prawdziwych przyjaciół, odczuwała brak rodziców, przez co jej samoocena była bardzo niska. Wszystko to z jednego powodu — Lilianna różni się od większości z nas z wyglądu — jest albinoską. Kiedy umiera ukochany dziadek, sprzedaje dom i postanawia zmienić swoje życie.

Starszy mężczyzna nauczył Liliannę wielu ważnych rzeczy, a jedną z nich jest umiejętność rozumienia koni. Zwierzęta, których kobieta początkowo się bała szybko stały się jej bardzo bliskie i już nie wyobraża sobie bez nich życia. Kiedy więc rozpoczyna poszukiwania pracy i natrafia na ofertę stajennego, nie waha się zbyt długo. Nie wszystko od początku idzie zgodnie z planem, ale finalnie Lilianna zaczyna opiekować się końmi w stajni Wilczyńskich. Wspólna pasja i miłość do tych wyjątkowych zwierząt połączy ją z Dorianem — bogatym młodym mężczyzną. Między tą dwójką powoli zaczyna rodzić się uczucie, którego się nie spodziewali i które wydaje się niemożliwe. Czy bohaterowie pozwolą sobie na miłość?

Autorka miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę i stworzyła książkę, którą czyta się naprawdę przyjemnie. Chociaż występuje tu bardzo często pojawiający się w tego typu powieściach motyw uczucia pomiędzy bogatym mężczyzną a biedną i skrzywdzoną przez los kobietą reszta fabuły została poprowadzona w interesujący i mało przewidywalny sposób.

Wykreowani przez Weronikę Tomalę bohaterowie są bardzo wyraziści. Ich cechy charakteru uwydatniają się z każdą kolejną stroną — w przypadku Lilianny są również pogłębiane o retrospekcje. Emocje i uczucia postaci są bardzo wyraźne, a Autorka pisze w sposób, który sprawia, iż w pewnym sensie odczuwa je również Czytelnik.

W książce w bardzo przystępny sposób poruszono dwie istotne kwestie. Pierwsza z nich to poczucie własnej wartości i odmienność — Autorka udowadnia, że inny na pewno nie oznacza gorszy, a po prostu unikalny. Drugi temat to więź człowieka ze zwierzęciem, a konkretniej z koniem — budowana przez dłuższy czas relacja oparta na wzajemnym zaufaniu i szacunku.

Powieść to przyjemna lektura, którą przeczytałam bardzo szybko. Lekkie pióro Autorki, emocjonalne opisy i dobra kreacja postaci to na pewno istotne plusy książki. Nie mogę nie wspomnieć o epilogu, który pozostawia Czytelnikowi duże pole dla wyobraźni. Sądzę, że to był celowy zabieg i Autorka nie planuje kontynuacji, ale z chęcią przeczytałabym o dalszych losach bohaterów.

Za możliwość przeczytania powieści dziękuję Wydawnictwu Zysk i S — ka.