Łączniczka "Zośki". Wspomnienia Danuty Rossman recenzja

Zauważyliście, że ostatnio dość często wydane zostają powieści o II wojnie światowej, obozach koncentracyjnych czy powstaniach? I tak szczerze mówiąc nie wiadomo czy po każdą z tych książek warto sięgać, aż tyle ich jest. Dlaczego w takim razie warto po tę? Może choćby dlatego, że ta książka udowadnia czytelnikowi jak naprawdę duża oraz ważna rola kobiet była podczas wojny, jak nieoceniona ona była i nie ograniczała się tylko jedynie do pomocy, wsparcia i łączności.


Danuta Rossman ( z d. Zdanowicz) urodziła się w 1922 roku i wychowała w środowisku warszawskiej inteligencji. Jej młodzieńcze lata przypadły na okres wojny. Była harcerką i nieocenioną łączniczką Tadeusza Zawadzkiego "Zośki", ale przede wszystkim pełną życia dziewczyną. Największą radość czerpała ze spotkań z przyjaciółmi z liceum Batorego i gimnazjum Królowej Jadwigi. To byli bohaterowie "Kamieni na szaniec". Uwielbiała tańczyć i śpiewać. Choć powodzenie miała ogromne, to nade wszystko ceniła przyjaźń.

W czasie wojny brała udział w licznych akcjach zbrojnych, walczyła w Powstaniu Warszawskim, a po jego zakończeniu przebywała w obozach jenieckich na terenie Niemiec. Po wojnie wraz z mężem, Janem Rossmanem, kontynuowali pracę nad rozwojem działalności harcerstwa w Polsce i za granicą, mając na niego kluczowy wpływ.
Danuta Rossman była kobietą o silnym charakterze. Pomimo trudności doświadczeń, nigdy nie narzekała na swój los. Nie lubiła bezczynności, wolała działać, podejmując wielowymiarową walkę nie tylko z okupantem, ale przede wszystkim walkę wewnętrzną, duchową, o siebie i o drugiego Człowieka.


Autorki książki - Dorota Majewska oraz Aleksandra Prykowska - wykonały kawał niesamowicie dobrej roboty, można by rzec. W dość ciekawy oraz interesujący sposób pokazują nam tak ważną postać jaką w naszej historii jest Pani Danuta.
Na dodatek w samej lekturze nie macie opisanej samej łączniczki, ale też przepiękną historię jej przyjaciół, rodziny, harcerstwa.

Fajne jest tu też to, że książka została przez autorki podzielona na trzy części z których pierwsza to pełna informacja o naszej bohaterce i jej życiu, druga obejmuje raczej historie osób, które wówczas walczyły, a trzecia część biografii to większość haseł jakie był wówczas związane z Powstaniem Warszawskim.

Książka ta obejmuje oprócz samej tylko historii także wiele zdjęć, wspomnień i wiele emocji jakie towarzyszyły naszej bohaterce od samego początku, które idealnie oddają klimat tamtejszych czasów oraz tego przez co wówczas przechodziła i ona i osoby z jej otoczenia. Dostajemy tu też jej wspomnienia już po zakończeniu wojny. Jak dla mnie osobiście była to fascynująca książka pełna historii, mądrości, wytrwałości oraz tego co tak naprawę w życiu jest ważne.

Myślę, że to książka po którą każdy powinien sięgnąć i poznać tę niesamowitą historię. Ta biografia to bardzo ważny głos w sprawie udziału kobiet w walce w czasie wojny. I tego nie wolno nam na pewno zapomnieć!