Totentanz recenzja

Moje pierwsze spotkanie przy kawie z Mieczysławem Gorzką odbyło się w styczniu – oczywiście czysto literackie. Zatapiałam się w lekturze popijając aromatyczną kawę. Najpierw przeczytałam „Martwy Sad”, byłam nim zachwycona, więc sięgnęłam po „ Iluzję”, lecz tym razem był to audiobook. Słuchałam go z zapartym tchem. Gdy się skończył, byłam trochę rozżalona, że moja przygoda z komisarzem Marcinem Zakrzewskim dobiegła końca. Ale nastał maj, a dokładnie 20 maj, 2020 r. i pojawiła się powieść „Totentanz”, – czyli część trzecia cyklu „Cienie przeszłości” – komisarz Marcin Zakrzewski powrócił. Powstało 500 stron dobrego, klimatycznego kryminału, świetna fabuła, łączenie wątków, postacie wykreowane na najwyższym poziomie.

Totentanz – Niech was porwie taniec śmierci.

W książce przeplatają się 3 historie, które bardzo misternie układają się w całość, przeszłość przeplata się z teraźniejszością, są tak napisane, że czytelnik nie może się od nich oderwać. Tak było ze mną, pracowałam a moje myśli wciąż kręciły się wokół powieści, tęsknie spoglądałam na zegarek, który wskaże mi czas powrotu do domu. Wręcz nie mogłam doczekać się chwili, by zagłębić się w dalszą historię i właśnie w takich momentach zastanawiam się jak to jest, że pisarz pisze swą powieść „długo” (nie jestem w stanie powiedzieć ile) a ja pochłaniam ją (tak pochłaniam, nie czytam) w 2-3 wieczory. No pytam: jak to jest? ...

W tej części trylogii wiele się dzieje. Młodzi ludzie grający w nietypowe Koło fortuny zaczynają ginąc – czy jest to seria samobójstw?

Zabójstwa młodych kobiet, do tego jeszcze seryjny zabójca eliminujący handlarzy narkotyków – to wszystko spada na barki Marcina Zakrzewskiego i jego współpracowników, mają pełne ręce roboty, czy sprostają wyzwaniu?

Przekonaj się sam…

Z pewnością autor musiał poświęcić wiele czasu na wymyślenie całej historii, połączenie wszystkich wątków w jedną, zwartą a zarazem niezwykłe ciekawą i intrygującą całość.

Mogę śmiało rzec: ta seria jest jak narkotyk, uzależni od siebie każdego, kto po nią sięgnie, lecz pamiętajcie, aby czytać je według kolejności, to bardzo ważne.

Ze swojej strony polecam gorąco.

Z pewnością niedługo znowu wypiję kawę z panem Mieczysławem, czytając nowe karty jego powieści.