Kanadyjczyk recenzja

Poznajemy dwóch skłóconych ze sobą braci: Cyrusa i Logana. Początkowo postać Cyrusa zapowiadała się dobrze (można było się w nim nawet zauroczyć). No facet ideał! A przecież jak wiemy, ideały nie istnieją, prawda? Koniec konców, im dalej, tym więcej miałam do niego "ale". Niedojrzały, irytujacy... Za to z Loganem to inna para kaloszy. Niby gbur, a potrafił trafić w moje serce. A i jego okazało się bardzo dobre. Mimo tego co przeszedł, mimo bólu, cierpienia, blizn potrafił tak wiele zrobić dla obcej mu kobiety. W moich oczach jego niedoskonałości stały się dla mnie ogromną zaletą. Bo tylko człowiek, który doświadczył czegoś takiego, potrafi cenić inne rzeczy. Prawdziwe piękno kryje się pod skórą.

"Po pierwsze: prawdziwe piękno bywa naprawdę głęboko ukryte, ale to nie znaczy, że go nie ma. Po drugie: miłość przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie i prosi tylko o to, abyś jej zaufał i dał się jej poprowadzić."

Z kolei Drea od razu wzbudziła moją sympatię. To dziewczyna odważna, silna, uparta, z ciętym językiem i sarkastycznym poczuciem humoru oaz miłością do książek - myślę że świetnie byśmy się dogadywały. To nie żadna głupiutka bohaterka jakich wiele w książkach. Oczywiście jak każdy z nas posiada wady, popełniać błędy, ale szybko wyciąga odpowiednie wnioski.

Trójkąt miłosny został przedstawiony bardzo realistycznie. Napięcie między bohaterami jest wyraźnie wyczuwalne. Jest zarówno romantycznie, namiętnie, ale i dojrzale. Czujemy również towarzyszące im rozterki. Mamy jeszcze skomplikowane relacje rodzinne, skrywane tajemnice, intrygi, problem z używkami, motyw straty, żałoby, zaufania i drugiej szansy.

Historia pokazuje, jak łatwo można się pomylić w swojej ocenie i dać omamić ładnym słówkom. Za tym wszystkim powinny iść czyny i drobne gesty. Pokazujemy tym samym drugiej osobie, że nam na niej zależy, że jest dla nas ważna.

"(...) nie cho­dzi o to, aby gonić za ide­ałem - czło­wie­kiem, który po­tra­fi ura­czyć pięk­ny­mi sło­wa­mi, pod­czas gdy w parze nie idą za tym żadne dobre czyny."

Książka dostarczyła mi ogrom emocji i uczuć. W jednym momencie się śmiałam, by w następnym płakać. Uwielbiam taką emocjonalną huśtawkę, a B.A. Feder wie, jak i co zrobić, by osiągnąć ten efekt.

To wzruszająca, urzekająca wręcz, a nawet nieco mroczna powieść o grze pozorów, relacjach miłosnych, przyjacielskich i rodzinnych. To historia pełna traum z przeszłości, bólu, żalu i tęsknoty, cienkiej granicy między miłością a nienawiścią, ale i o podejmowaniu ryzyka i walce o szczęście. Troskliwy gbur (jak to brzmi) "Kanadyjczyk" rozkochał mnie w sobie. Sprawdźcie, czy i Wy go pokochacie!