Już nie czekam recenzja

„Nigdy nie rozcinaj czegoś, co da się rozplątać”.

Marika niedawno straciła męża, zginął w wypadku samochodowym, jej świat nagle, całkowicie się zawalił. Byli bardzo zgranym, szczęśliwym małżeństwem, obydwoje prowadzili gabinety psychologiczne, ciągle zapracowani, cieszyli się tego co mają. Pogrążona w rozpaczy kobieta próbuje wrócić do życia i do pacjentów. W tym wszystkim niezmiennie pomaga jej wieloletni przyjaciel, człowiek, na którego zawsze i wszędzie oboje z mężem mogli liczyć. Eryk sam zmaga się z uczuciem i poczuciem winy, które tłumi w sobie. Marika przyjmuje nowego pacjenta, Szymona, młody mężczyzna zmaga się z lękiem przed snem. Jego sny, których nie pamięta wzbudzają w nim ogromny niepokój i strach. Historia Szymona pozwala Marice uwierzyć, że w końcu powinna wziąć życie we własne ręce i ruszyć do przodu.

Z ogromną przyjemnością i ciekawością kolejny raz przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę. Wielowątkowa akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne emocje. Pani Agnieszka czaruje słowem, z wnikliwością i realizmem ukazuje emocje, wewnętrzne rozterki, zmagania, jakie stają się udziałem naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, to zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności, pełni wad i zalet, pogubieni, zatroskani w pędzie życia. Prawdziwa mieszanka ludzkich osobowości, każdy jest inny, nieprzeciętny, nieidealny.

Powieść jest misternie utkaną historią kilku osób. Zawiła i niepokojąca historia Szymona bardzo mnie poruszyła - trudne dotarcie do korzeni, aby móc rozwinąć skrzydła i w końcu cieszyć się życia. Anonimowe telefony - burzą spokój, rodzą liczne pytania. Listy pisane do męża, których on nigdy nie przeczyta. Bolesne tajemnice, które w końcu muszą ujrzeć światło dzienne.

Szczęśliwe małżeństwo, jedna skaza, druga, mocniejsze pęknięcia. Śmierć bliskiej osoby, etapy żałoby, trudny powrót do życia. Praca, która niesie satysfakcję i pozwala oderwać się od trudnej rzeczywistości. Poszukiwanie miłości, swojego miejsca na świecie, samotność, zdrada, chciwość. Głęboko ukryte prawdziwe uczucia, przyjaźń, poczucie winy. Niekochane dzieci, adopcja, rodzina zastępcza. Różne odcienie miłości, potrzeba kochania i bycia kochanym.

Bardzo realna, chwilami bolesna, niosąca iskierkę nadziei opowieść. Wywarła na mnie duże wrażenie, zostanie we mnie na dłużej. Zaskakująca, nietuzinkowa, poruszająca, zwykłe życie, wzloty i upadki, smutki i radości. Z całego serca polecam.