W pułapce nocy recenzja

"Jutro 2” Johna Mardsena jest jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie książek, jakie miałam okazję dzierżyć w dłoniach. Cała seria jest dla mnie nadzieją. Nadzieją, że współczesne bestsellery nie dotyczą wyłącznie jednego, oklepanego tematu. Które nie zostały stworzone na podstawie banalnego szablonu. Tak naprawdę, sądzę, że wstydem dla polskich wydawców jest fakt, że ta oto seria, powstała w latach dziewięćdziesiątych, a dopiero teraz mamy możliwość jej przeczytania. Bardzo żałuję, ale cieszę się i jestem im wdzięczna, że nie została pominięta!

W tej części spotykamy tylko szóstkę z ósemki, moim zdaniem, nastoletnich bohaterów, żołnierzy. Po długim oczekiwaniu na wieści od swoich przyjaciół, Carrie oraz Kevina, którzy przebywają teraz na terenie wroga, postanawiają zadziałać. Opracowują kolejne plany, podejmują nowe, ważne decyzje, które czasami tworzą tylko kłopoty. Spotykają na swojej drodze grupę partyzantów. Ellie i jej przyjaciele czują się nareszcie bezpieczni. Cieszą się, że nie są zmuszeni do ciągłego dbania o siebie, ponieważ nareszcie są otoczeni przez dorosłych. Jest tak, do czasu, gdy nie odkrywają, iż są to totalni amatorzy, którzy tylko wpędzają ich w niebezpieczeństwo. A Ellie? Jak na domiar problemów, w jej życiu pojawia się kolejny - Lee.

Nie chcę dogłębniej opisywać fabuły, ponieważ wolałabym nie zdradzać za dużo . Bynajmniej ta część różni się od poprzedniej. Przewidywałam więcej akcji, więcej napięcia, gdyż chciałam znowu pożerać tekst, jak to było za pierwszym razem. Co prawda lektura zajęła mi jedynie noc, ale mimo wszystko trochę się rozczarowałam. Ale taką bardzo małą odrobinę. Było dużo uczuć. Dużo emocji. A że jestem wrażliwą osobą, bardzo to lubię. Płakałam, śmiałam się obgryzałam paznokcie w napięciu.

Autor utrzymał tę atmosferę, w której tak bardzo się zakochałam. Każdemu aspektowi poświęcił identyczną ilość czasu, czym tylko mnie ucieszył. Postacie, ich przemiany były nieprzerysowane i naturalne, co tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że nie zmarnowałam ani sekundy, którą poświęciłam tej książce.

Tak naprawdę nie mam za dużo do dodania po recenzji poprzedniej części. Uważam, że jest to zjawiskowa książka, a John Marsden jest geniuszem. Mimo, że osobiście nie przepadam za kontynuacjami, seria „Jutro” jest tego absolutnym wyjątkiem.

Polecam bardzo gorąco!