Pas Deltory. Jezioro Łez recenzja

Kolejna świetna część tej serii!
Następna książka z tej serii jest jeszcze lepsza niż pierwsza . Wciąga od pierwszych stron . Opowiada o trójce przyjaciół , którzy wyruszają w dalszą drogę aby zdobyć kolejne kamienie do pasa . Ciekawi was pewnie o co chodzi . Przecież była ich tylko dwójka . Wszyscy , którzy przeczytali pierwszy tom oczywiście wiedzą , że chodzi o Jasmine . Napotykają wiele nowych przygód w drodze do Jeziora Łez miejsca , którym włada pewna czarownica . W trakcie wędrówki spotykają jeszcze jednego niemego człowieka , którego ratują w opałach , więc zostaje ich dłużnikiem .
Czy tym razem im się uda ?
Czy zdołają pokonać zło , które czai się w odmętach jeziora ?
Jak poradzą sobie w trudnych sytuacjach ?
Czy wszystko zakończy się sukcesem ?
Przeczytajcie a się dowiecie ?
Autorka zaskoczyła mnie po raz kolejny . Książka jest lekka , przyjemna , idealna na letnie wieczory .Język jest przystępny dla młodych odbiorców , dzięki czemu bardzo przyjemnie się czyta . Mimo , że fabuła prowadzona jest bardzo szybko i dynamicznie . Zakochałam się w klimacie jaki panuje w tej książce . Jest tutaj chwilami odczuwalna groza ale nie jest to przesadzone . Mimo wszystko jest pełna humoru i niebywale zabawna .
Zaskoczyły mnie postaci Jasmine i Manusa .
Jasmine jak wiemy z ostatnich stron pierwszego tomu jest to dziewczyna bardzo skrzywdzona przez los . Jest odważna , honorowa i empatyczna czego nie widać na pierwszy rzut oka .
Natomiast Manus jest wdzięczny , co pokazuje w chwili kiedy ratuje głównych bohaterów. Jest sympatyczny , niezadufany w sobie . Bardzo dobrze sobie radzi mimo tego , że jest niemy . Cały czas posiadał zimną krew i nie bał się wszelkich niebezpieczeństw .
Mimo dalszego rozwoju zdarzeń bohaterowie pozostają tacy sami , co działa na plus całej książki .
Wydarzenia są świetnie wykreowane , są zabawne ale czasem powiewa chłodem i grozą. Łatwo jest wyobrazić sobie siebie jako bohatera całej historii.
Polecam każdemu młodemu jak i dorosłemu czytelnikowi .