Słuchacz recenzja

Jest to powieść, która przenosi czytelnika do lat trzydziestych- czasy wielkiego kryzysu, trudne czasy, w których bieda jest codziennością, a wraz z nią narastająca bezradność, brak perspektyw. Beznadziejna sytuacja, w której są dwa wyjścia, ekstremalne oszczędzanie- życie znacznie poniżej przeciętnej lub chęć szybkiego zysku kosztem drugiego człowieka. John Partlow, ksywa "Bielutki" wybiera zdecydowanie łatwiejszą drogę, poruszając się po obrzeżach moralności, która wraz z każdym dniem zostaje coraz bardziej w tyle. Chciwość, pazerność, zachłanność oraz blask dolara, potrafią przyćmić zdrowy rozsądek.

A kiedy na horyzoncie pojawia się kobieta, to z pewnością nie wróży nic dobrego. To właśnie femme fatel Ginger LaFrance jest pomysłodawczynią nielegalnego interesu. Porwanie, które ma przynieść szybki łatwy zysk. Prosty plan, który komplikuje się, za sprawą młodego czarnoskórego mężczyzny Curtisa Mayhewa. Na co dzień nie wyróżniający się niczym szczególnym, pracujący na dworcu kolejowym w Nowym Orleanie. Curtis jednak posiada niezwykły dar- dla jednych dar od Boga, dla innych przekleństwo.

Moim zdaniem "Słuchacz" może zostać zakwalifikowany jako kryminał, z elementami grozy.

To rewelacyjna historia, która dzieje się dosłownie chwilę po policyjnej zasadzce, w której zginęli słynni Bonnie i Clyde, Opowieść, która doczekała się ekranizacji filmowej i serialowej. Co na samym wstępie podkręca już atmosferę i tworzy mroczny klimat. Świetnie wykreowani bohaterowie, którym towarzyszy mocne tło psychologiczne. Teoretycznie banalny pomysł na fabułę podany w rewelacyjnej odsłonie.

Teoretycznie wiesz czego się spodziewać, jednak z każdą stroną rozbudzona ciekawość bierze górę. Szczegółowe opisy i przemyślenia bohaterów niczym sól, która jest niezbędną w każdym daniu.

"Słuchacz", to nie tylko intryga kryminalna, zbrodnia. Autor zadbał o bogate tło, przedstawiając realia panujące w latach trzydziestych. Amerykańska mentalność, pełna uprzedzeń, nieufności, zawiści i zazdrości . Wrogość biednych do bogatych, białych wobec czarnych i odwrotnie. Przedstawia zupełnie inny obraz amerykańskich obywateli niż ten , do którego jesteśmy przyzwyczajeni -pięknych, bogatych, inteligentnych, uczciwych i zaradnych. Zakończenie, które w zasadzie nie niesie za sobą spektakularnych scen, lecz niesie ze sobą pewne przesłanie.

Książkę czytało się rewelacyjnie, panujący klimat i w pełni jego oddanie sprawiło, że "Słuchacza" pochłonąłem w jedną noc. To również dało mi do myślenia, że czas ściągnąć kurz z innych pozycji Roberta MacCamona i iść za ciosem, odkrywając kolejne pozycje! A trochę się ich uzbierało!

Jestem zauroczony gawędziarskim stylem autora, który śmiało może konkurować z ulubionym Stephenem Kingiem.