Nas dwoje recenzja

Gdy tak wyjątkowa autorka, jaką jest Jodi Picoult, pisze o innej powieści nazywając ją "zapierającą dech w piersiach" to już wiem, że muszę po nią sięgnąć. Wprost nie do wiary, że "Nas dwoje" to debiut literacki brytyjskiej pisarki Holly Miller - mogłabym czytać tylko takie historie.

Joel ma 35 lat, jest byłym weterynarzem, lecz obecnie wyprowadza psy, co stanowi ledwie namiastkę jego pasji. Dlaczego?
Ma prorocze sny dotyczące osób, które kocha. Więc ze wszystkich sił buduje wokół siebie mury i nie dopuszcza, by poczuć do kogoś miłość, a gdy już się tak stanie, robi wszystko, by zapobiec ziszczeniu złych przepowiedni.

Callie ma 34 lata, jest singielką z dyplomem ekologii w kieszeni. Choć kocha wszystko, co związane z naturą, to mimo wakatu w lokalnym rezerwacie przyrody, w którym notabene pracuje jako wolontariuszka, nie zamierza jednak starać się o pracę swoich marzeń. Kierowana jakąś dziwną lojalnością wobec zmarłej tragicznie przyjaciółki, wraz z jej mężem prowadzi kawiarnię, której tamta była właścicielką. Właśnie tam poznaje Joela.

"Bo miłość to nie tylko łatwe wybory, proste rozwiązania –to również ciężka praca itrudne decyzje, ofiary, których tak naprawdę wcale nie chce się ponosić".

Zabawna, ciepła, mądra, urocza, wzruszająca... Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność. Ciężko ubrać w słowa te wszystkie myśli i emocje, które wywołała ta historia. Drżenie serca, łzy a w głowie chaos.

Rozdziały są krótkie i następują po sobie błyskawicznie. Poznajemy naprzemienne punkty widzenia naszej dwójki głównych bohaterów, mamy wgląd w ich myśli i uczucia, przy czym oddane zostały tak sugestywnie, że udzielają się i nam.
Jesteśmy świadkami narodzin miłości - poraża mnie subtelność i realizm tej historii, a jednocześnie nie zabraknie tu szczypty magii. Lecz magia ta może być przekleństwem, dla tego kto ją posiada.
Joel przez całe życie jest sam ze swoim "darem", to olbrzymi balast, zwłaszcza gdy dźwigasz go w samotności.

To nie tylko powieść o wielkiej miłości i walce z przeznaczeniem, ale również wielka afirmacja życia, mówiąca o tym, że warto podążać za marzeniami i chwytać każdy dzień, bo nigdy nie wiemy, ile nam ich jeszcze zostało...